Herb Łodzia
Łodzia, znany również jako Lodza, Navis, czy Nawa, to polski herb szlachecki, po raz pierwszy wzmiankowany w herbarzu Jana Długosza, spisanym w latach 1464-1480. Herb ten został adoptowany przez bojarów litewskich na mocy unii horodelskiej w 1413 roku, kiedy to Mościc ze Stęszewa przyjął bojara Miczusa. Z biegiem czasu Łodziowie podzielili się na wiele rodzin, w tym znane rody takie jak Czarneccy i Górkowie.
Opis herbu
Herb przedstawia:
- Na tarczy w polu czerwonym łódź złota.
- W klejnocie siedem pawich piór z godłem.
- Labry herbowe czerwone, podbite złotem.
Historia i geneza
Najwcześniejszy znany wizerunek pieczętny herbu pochodzi z 1313 roku i należy do Wojciecha, wojewody kaliskiego. Pierwszy zapis herbu datuje się na 1411 rok. Po unii horodelskiej herb został przeniesiony na Litwę. Warto zaznaczyć, że różne rodziny mogły używać tych samych nazwisk, co utrudnia identyfikację herbownych.
Znani herbowni
- Katarzyna Opalińska
- Krzysztof Opaliński
- Adolf Rafał Bniński
- Piotr Tomicki
- Łukasz Górka
- Zygmunt Kurnatowski-Mielżyński
- Jerzy Karol Kurnatowski
Odmiany i galeria
Herb Łodzia ma różne odmiany, a jego wizerunki można znaleźć w wielu miejscach, w tym w pałacach i kościołach. Przykłady to:
- Herb Łodzia na pałacu Bnińskich w Gułtowach.
- Epitafium opata Wojciecha Chrząstowskiego w bazylice w Koronowie.
- Epitafium Karola Ponińskiego w katedrze poznańskiej.
- Wizerunek herbu na nagrobku hrabiny Joanny Nepomuceny Ponińskiej w Skalmierzycach.
- Herb pod portretem Zygmunta Ponińskiego w Muzeum Narodowym w Poznaniu.
