Napęd tylny (RWD)
Napęd tylny (RWD – Rear Wheel Drive) to układ, w którym moment obrotowy z silnika przekazywany jest na oś tylną pojazdu. Wyróżnia się trzy podstawowe warianty napędu tylnego:
- Klasyczny (konwencjonalny) – silnik z przodu, napęd na koła tylne (np. Ford Mustang, BMW, Mercedes-Benz).
- Silnik z tyłu – napęd na koła tylne (np. Porsche 911, Fiat 126p, Volkswagen Garbus).
- Silnik centralnie umieszczony – napęd na koła tylne (np. Ferrari, Lamborghini Miura).
Cechy napędu tylnego
W pojazdach z napędem tylnym środek ciężkości zwykle znajduje się powyżej osi. Taki rozkład masy podczas przyspieszania dociąża oś tylną, co zwiększa przyczepność i siłę napędową.
Konstrukcja
Silnik jest zazwyczaj połączony ze skrzynią biegów, a moment napędowy przekazywany jest wałem napędowym do przekładni głównej, często umieszczonej w tylnym moście napędowym. Istnieją różne układy, w tym zblokowane zespoły, jak w Fiat 126p.
Zalety i wady
Zalety
- Lepsza charakterystyka jazdy na zakrętach (nadsterowność).
- Prosta konstrukcja przedniego zawieszenia.
- Oddzielenie kół napędzanych i kierowanych.
- Łatwiejszy dostęp do elementów podczas naprawy.
- Wysoka wytrzymałość tylnego mostu napędowego.
- Lepszy rozkład masy.
- Możliwość przenoszenia dużych wartości momentu obrotowego.
- Precyzyjniejszy układ kierowniczy.
- Większy kąt skrętu kół przednich.
Wady
- Wymaga większego doświadczenia od kierowcy.
- Skomplikowana konstrukcja tylnego zawieszenia.
- Ograniczona przestrzeń pasażerska i bagażowa.
- Wyższe koszty produkcji.
- Większa masa w porównaniu do napędu przedniego.
- Większe straty mocy przy przekazaniu napędu.
Przy większym obciążeniu osi tylnej może wystąpić podsterowność, a przy obciążeniu przedniej osi – nadsterowność. Umieszczenie silnika centralnie sprzyja lepszemu rozłożeniu masy i zwiększa neutralność prowadzenia.
Historia
Klasyczny układ tylnonapędowy był standardem w motoryzacji przez wiele lat. Napędy z silnikiem z tyłu zaczęły się pojawiać przed II wojną światową, podczas gdy układy centralne zyskały popularność najpierw w sporcie samochodowym. Ich zaletą jest korzystniejszy rozkład masy pojazdu.
