Herman Auerbach

Herman Auerbach

Herman Auerbach (26 października 1903 – 17 sierpnia 1942) był polskim matematykiem żydowskiego pochodzenia, uznawanym za jednego z czołowych przedstawicieli lwowskiej szkoły matematycznej.

Życiorys

Auerbach rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie w 1921 roku, jednak szybko przeniósł się na matematykę na Wydziale Filozoficznym, który ukończył w 1926 roku. W 1928 obronił doktorat, a w 1935 roku uzyskał habilitację. W 1936 roku otrzymał prawo veniam legendi w dziedzinie matematyki.

Był starszym asystentem w Zakładzie Matematycznym UJK pod kierunkiem profesora Eustachego Żylińskiego. W okresie pierwszej okupacji sowieckiej Lwowa (1939-1941) pełnił funkcję profesora analizy funkcjonalnej na Uniwersytecie.

W swojej pracy naukowej Auerbach udowodnił tzw. lemat Auerbacha, który jest istotny w teorii baz i układów w analizie funkcjonalnej. Po zajęciu Lwowa przez Niemców, został uwięziony w getcie lwowskim. W obawie przed deportacją do obozu zagłady w Bełżcu, popełnił samobójstwo w szpitalu.

Podsumowanie

Herman Auerbach był wybitnym matematykiem, który wniósł znaczący wkład w rozwój analizy funkcjonalnej i lwowskiej szkoły matematycznej. Jego życie zakończyło się tragicznie w czasie II wojny światowej.