Mina – Definicja i Zastosowanie
Mina to rodzaj broni, najczęściej w formie ładunku wybuchowego umieszczonego w obudowie, mającego na celu niszczenie siły żywej oraz sprzętu bojowego przeciwnika. Nazwa „mina” wywodzi się z praktyki podkopów stosowanych w celu burzenia murów obronnych.
Charakterystyka Min
Współczesne miny są produkowane fabrycznie lub przygotowywane na polu walki. Zawierają ładunek wybuchowy oraz urządzenia inicjujące i zabezpieczające. Mogą być umieszczane w ziemi, wodzie czy innych miejscach. Wyróżnia się miny przeznaczone do zakładania zapór minowych i miny kasetowe, które są zrzucane z powietrza w dużej ilości.
Miny można podzielić według przeznaczenia na:
- Przeciwpancerne
- Przeciwpiechotne
- Przeciwdesantowe
- Specjalne
Miny Lądowe
- Mina przeciwpiechotna: Służy do rażenia żołnierzy. Może powodować straty wśród cywilów po wojnie.
- Mina przeciwpancerna: Utrudnia przejazd sprzętu bojowego, takiego jak czołgi.
- Miny przeciwtransportowe: Przeznaczone do niszczenia transportu wojskowego.
- Mina pułapka: Skonstruowana tak, aby zachęcić przeciwnika do aktywacji zapalnika.
- Miny specjalnego przeznaczenia: Używane do minowania obiektów o znaczeniu strategicznym, takich jak lotniska czy elektrownie.
- Miny sygnalizacyjno-oświetleniowe: Umożliwiają oświetlenie terenu i alarmowanie własnych wojsk o zbliżającym się przeciwniku.
Miny Morskie
- Miny przeciwdesantowe: Umieszczane w wodach przybrzeżnych lub na plaży.
- Miny denne: Leżące na dnie wód, mające na celu zwalczanie okrętów.
- Miny zakotwiczone: Utrzymywane na określonej głębokości w wodzie.
- Miny swobodnie pływające: Dryfujące z prądami morskim.
Miny są kluczowym elementem strategii wojskowej, a ich różnorodność pozwala na dostosowanie do specyficznych warunków i celów operacyjnych.
