„`html
MiG-23 – ogólne informacje
MiG-23 (kod NATO „Flogger”) to radziecki jednosilnikowy samolot odrzutowy o zmiennej geometrii skrzydeł, zaprojektowany do zwalczania celów powietrznych oraz atakowania celów naziemnych. Używany głównie przez ZSRR oraz w wersjach eksportowych przez państwa Układu Warszawskiego oraz inne kraje, takie jak Algieria, Irak, Kuba i Libia.
Historia konstrukcji
Prace nad MiG-23 rozpoczęto w 1964 roku, a pierwszy prototyp oblatano 10 czerwca 1967 roku. Samolot powstał w odpowiedzi na zmiany w strategii militarnej, które nastąpiły po Kryzysie kubańskim w 1962 roku. MiG-23 stał się kluczowym elementem lotnictwa myśliwskiego ZSRR w latach 70. i 80.
Opis konstrukcji
- Konstrukcja: półskorupowa z duraluminium, skrzydła o zmiennej geometrii (od 16° do 72°).
- Napęd: turboodrzutowy silnik Chaczaturow R-35-300 o ciągu 83,6 kN (127 kN z dopalaniem).
- Wymiary: rozpiętość 13,97 m (rozłożone), długość 16,71 m, wysokość 4,82 m.
- Uzbrojenie: 1 działko GSz-23 kal. 23 mm oraz do 3000 kg uzbrojenia na 6 węzłach.
Służba w Wojsku Polskim
Polska eksploatacja MiG-23 trwała od 1979 do 1999 roku. Samoloty w wersjach MF i UB stacjonowały w Słupsku. W sumie dostarczono 36 egzemplarzy MiG-23MF oraz 6 wersji UB. Używano ich w różnych ćwiczeniach wojskowych oraz manewrach międzynarodowych.
Wersje MiG-23
- MiG-23S – pierwsza wersja seryjna.
- MiG-23M – wersja z nowym silnikiem i lepszą awioniką.
- MiG-23MF – najliczniejsza wersja eksportowa.
- MiG-23BN – wersja myśliwsko-szturmowa, bez radaru.
- MiG-23U – wersja treningowa.
Ekspozycja
Samoloty MiG-23 można zobaczyć w kilku miejscach w Polsce, w tym w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie oraz Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie.
Podsumowanie
MiG-23 to znaczący samolot w historii lotnictwa wojskowego, który odegrał kluczową rolę w siłach powietrznych ZSRR oraz w Polsce. Jego unikalna konstrukcja i różnorodność wersji sprawiają, że pozostaje on interesującym obiektem badawczym i muzealnym.
„`
