Herb Drogomir
Herb szlachecki Drogomir, znany również jako Borzym, Złota Goleń czy Drogomier, ma swoje korzenie w legendach o nadaniu herbów przez księcia Bolesława III Krzywoustego podczas wojen polsko-niemieckich. Istnieje także teoria, że herb został stworzony za czasów króla Władysława Łokietka po bitwie pod Płowcami w 1331 roku. Pierwszy znany wizerunek herbu pochodzi jednak z 1297 roku, przedstawiony na pieczęci wójta strzelińskiego, pana Raszka.
Odmiany herbu Drogomir
Herb Drogomir ma różne odmiany, w tym:
- Niesten: W czerwonym polu trzy nogi srebrne, zbrojne ostrogami, zgięte w kolanach, połączone w środku. W klejnocie noga srebrna zgięta w kolanie.
- Kikuł: W czerwonym polu trzy nogi srebrne, zbrojne ostrogami, połączone w rozetę. W klejnocie nad hełmem trzy pióra strusie, z środkowym piórem barwionym na czerwono.
- Złota Goleń: W czerwonym polu trzy nogi złote, zbrojne ostrogami, połączone w środku. W klejnocie nad hełmem trzy pióra strusie. Może być pierwotną wersją herbu Drogomir, zgodnie z zapiskami w Księdze Brzeskiej z 1400 roku.
Rodziny herbowej
Rodziny pieczętujące się odmianami herbu Drogomir to:
- Niesten: Niesten, Nieten
- Kikuł: Gardyński, Kikoł, Kikut, Kulik
- Złota Goleń: Bagieński, Chotnawski, Chrzanowski, Falbowski, Jurski, Kitnowski, Kwiatkowski, Romatowski, Rzwieński, Zaścieński
Herb w heraldyce
Herb Drogomir został również odnotowany w heraldyce francuskiej w opracowaniu J.B. Rietspat’a, co może być związane z Józefem Konstantym Ramotowskim, który po upadku powstania listopadowego osiedlił się w Francji.
Materiały źródłowe
- „Herby Szlachty Polskiej” – Sławomir Górzyński, Jerzy Kochanowski, Adam Jońca
- „Herbarz” Bartosza Paprockiego
- „Genealogia dynastyczna” Ryszard Jurzak
- „Herbarz rycerstwa polskiego w XVI wieku” Józef Szymański
- „Herby Rycerstwa Polskiego” Tomasz Kwapiński
- „Armoriaux” J.B. Rietspat
- Kopia dokumentu Piotra i Mariusza Ramotowskich
- Relacja Franciszki Ramotowskiej
- Isle of Man Government – Island Facts
