Michał Piekarski – Zamachowiec na Króla
Michał Piekarski herbu Topór (ur. ok. 1597 w Gdańsku, zm. 27 listopada 1620 w Warszawie) był szlachcicem sandomierskim, który próbował zabić króla Zygmunta III Wazę. Do incydentu doszło 15 listopada 1620 przed kolegiatą św. Jana w Warszawie.
Życiorys
Piekarski w młodości uległ wypadkowi, który pociągnął za sobą problemy psychiczne. Po śmierci króla Francji Henryka IV, Piekarski postanowił zamordować Zygmunta III. W trakcie zamachu zadał królowi dwa ciosy nadziakiem, raniąc go w plecy oraz na twarzy. Został jednak powstrzymany przez marszałka Łukasza Opalińskiego oraz królewicza Władysława, którzy zareagowali na atak.
Śledztwo i Skazanie
Po zamachu przeprowadzono śledztwo, w którym wykorzystano tortury w celu ustalenia ewentualnych współpracowników. Piekarski, będący niepoczytalnym, miał zamiar zemścić się na królu za utratę praw do zarządzania swoim majątkiem. W związku z obawami o bezpieczeństwo, król musiał wielokrotnie pokazywać się publicznie.
Publiczna Egzekucja
Piekarski został osądzony przez sąd sejmowy i stracony publicznie w Warszawie. Egzekucja odbyła się w miejscu zwanym Piekiełko, gdzie rozpoczęto ją od tortur, w tym obcięcia dłoni zamachowca. Zamach spowodował wzmocnienie środków bezpieczeństwa króla, w tym budowę ganku łączącego kościół św. Jana z Zamkiem Królewskim.
Zakazy Używania Nadziaków
W wyniku zamachu, sejm wielokrotnie zakazywał używania niebezpiecznych broni, takich jak nadziaki i czekany, które były związane z licznymi aktami przemocy.
Podsumowanie
- Michał Piekarski herbu Topór usiłował zabić króla Zygmunta III Wazę.
- Atak miał miejsce 15 listopada 1620 roku.
- Zamachowiec był psychicznie chory i miał motyw zemsty.
- Po zamachu został osądzony i publicznie stracony poprzez tortury.
- Incydent doprowadził do zaostrzenia przepisów dotyczących używania niebezpiecznych broni.
Bibliografia
- Szymon Kazimierski, „Piekarski”, Kurier Galicyjski, 2011.
