Metoda Domiarów Prostokątnych
Metoda domiarów prostokątnych, znana również jako metoda rzędnych i odciętych, jest techniką pomiaru w geodezji stosowaną do określania szczegółów terenowych. Obejmuje pomiar dwóch wartości: rzędnej i odciętej.
Definicje
Rzędna to miara odległości od mierzonego punktu do rzutu prostokątnego na linię osnowy geodezyjnej, uzyskiwana przy użyciu węgielnicy.
Odcięta natomiast to odległość rzutu szczegółu na osnowę od punktu, z którego dokonuje się pomiaru.
Standardy Geodezyjne
W geodezji ustalono maksymalne długości dla odciętej oraz rzędnej, które nie powinny przekraczać:
- 250 metrów na terenach zurbanizowanych
- 400 metrów na terenach rolnych i leśnych
Długość rzędnej zależy od grupy szczegółów dokładnościowych, do której należy mierzony obiekt:
- Grupa I: maksymalna długość rzędnej – 25 m, dopuszczalny błąd – 0,05 m
- Grupa II: maksymalna długość rzędnej – 50 m, dopuszczalny błąd – 0,05 m
- Grupa III: maksymalna długość rzędnej – 70 m, dopuszczalny błąd – 0,10 m
Pomiar Kontrolny
Podczas pomiarów należy również uwzględnić elementy kontrolne, takie jak:
- przekątne
- miary czołowe (czołówki)
- podpórki – stosowane w przypadku grup II i III, gdy długości rzędnych przekraczają dopuszczalne wartości
W przypadku pomiaru kontrolnego dla grupy II i III, długości rzędnych mogą być zwiększone odpowiednio do 75 m oraz 100 m.
Podsumowanie
Metoda domiarów prostokątnych jest fundamentalnym narzędziem w geodezji, umożliwiającym precyzyjny pomiar szczegółów terenowych zgodnie z ustalonymi standardami. Obejmuje pomiar rzędnej i odciętej, które są kluczowe dla uzyskania dokładnych danych geodezyjnych.
