Melchior Grodziecki – Życiorys i Kanonizacja
Melchior Grodziecki (1582-1619) był polskim duchownym katolickim, jezuitą, męczennikiem i świętym Kościoła katolickiego. W 1603 roku wstąpił do Towarzystwa Jezusowego, a dwa lata później złożył śluby zakonne. Uczył w kolegiach jezuickich w Brnie i Kłodzku, a po przyjęciu święceń kapłańskich w 1614 roku, pracował jako kaznodzieja i spowiednik w Czechach. W czasie wojny trzydziestoletniej został wysłany do Koszyc, gdzie po zdobyciu miasta przez wojska Jerzego I Rakoczego został zamordowany za wyznawanie wiary katolickiej.
Po długim procesie, Melchior Grodziecki został kanonizowany 2 lipca 1995 roku przez papieża Jana Pawła II na Słowacji. Jego szczątki spoczywają w tyrnawskim klasztorze sióstr urszulanek od 1784 roku, a liturgiczne wspomnienie obchodzone jest 7 września.
Pochodzenie i Badania
Melchior Grodziecki urodził się prawdopodobnie w Cieszynie w rodzinie mieszczańskiej. Uczył się w wiedeńskim kolegium jezuickim, gdzie poznał przyszłego współmęczennika, Stefana Pongracza. Badania prowadzone przez prof. Wacława Gojniczka z Uniwersytetu Śląskiego wykazały, że Melchior nie był spokrewniony z szlachecką rodziną Grodzieckich z Brodów.
Argumenty potwierdzające tę tezę obejmują:
- Brak wzmianki o Melchiorze w dziele Bartosza Paprockiego, które dobrze znało rodzinę Grodzieckich.
- Nieobecność Melchiora w dokumentach spadkowych po Henryku Grodzieckim, co byłoby niezgodne z prawem.
- Brak informacji o jego rodzinie w dokumentach jezuitów, które nie przypisują mu tytułu szlacheckiego.
Wszystkie te dowody skłaniają do wniosku, że Melchior Grodziecki był cieszyńskim mieszczaninem, a nie szlachcicem. Ostateczne ustalenia mówią, że mógł być synem Jerzego Grodzkiego, cieszyńskiego mieszczanina, co potwierdzają również publikacje i dokumenty diecezjalne.
Podsumowanie
Melchior Grodziecki to postać o bogatej historii, która przeszła przez proces badawczy, zmieniając dotychczasowe wyobrażenia o jego pochodzeniu. Jego życie i męczeństwo są ważnym elementem historii Kościoła katolickiego, a jego kanonizacja potwierdza znaczenie jego świadectwa wiary.
