Max Herrmann

Max Herrmann

Max Herrmann (1865-1942) był niemieckim historykiem literatury i teatru, który odegrał kluczową rolę w rozwoju badań nad teatrem. Urodził się w Berlinie i zmarł w obozie koncentracyjnym w Theresienstadt.

Życiorys

Herrmann był pionierem w dziedzinie badań teatralnych, wprowadzając zasady metodologii, które stały się fundamentem tej dyscypliny. W 1919 roku założył Stowarzyszenie Historyków Teatru, a w 1923 roku instytut badań teatralnych na Uniwersytecie Berlińskim. Jego działalność miała znaczący wpływ na akademickie podejście do teatru jako formy sztuki.

Bibliografia

• Stefan Corssen: Max Herrmann und die Anfänge der Theaterwissenschaft. Niemeyer, Tübingen 1998.
• Ronny Kabus: Das protestantischste aller Lieder, ein Lutherhandschriftenfälscher und das Schicksal eines deutschen Juden. In: Schriftenreihe der Staatlichen Lutherhalle Wittenberg. Heft 4/1988, s. 41–46.
• Hans Knudsen: Herrmann, Max. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 8, Duncker & Humblot, Berlin 1969, s. 690.
• Jede Ausartung in Spielerei ist auszuschließen. In: Humboldt. Die Zeitung der Alma Mater Berolinensis. 14 października 1993.
• Herrmann, Max. In: Lexikon deutsch-jüdischer Autoren. Band 11: Hein–Hirs. Hrsg. vom Archiv Bibliographia Judaica. Saur, München 2002, s. 107–119.
• Martin Hollender: Der Berliner Germanist und Theaterwissenschaftler Max Herrmann (1865–1942). Leben und Werk. Berlin, Staatsbibliothek zu Berlin – Preußischer Kulturbesitz 2013.

Max Herrmann pozostaje znaczącą postacią w historii teatru, a jego dorobek naukowy wpływa na współczesne badania w tej dziedzinie.