Anglesey – Wprowadzenie
Anglesey, znana w walijskim jako Ynys Môn, jest największą wyspą Walii, położoną u północno-zachodniego wybrzeża kraju. Zajmuje siódme miejsce pod względem powierzchni w Wielkiej Brytanii, mając 678,9 km². Administracyjnie należy do hrabstwa Anglesey. Otaczają ją wody Morza Irlandzkiego i Kanału Świętego Jerzego. Wyspa jest połączona z lądem stałym za pomocą dwóch mostów: Menai Suspension Bridge, zbudowanego przez Thomasa Telforda w 1826 roku, oraz Britannia Bridge, który obsługuje zarówno ruch drogowy, jak i kolejowy.
Gospodarka i Ludność
Na Anglesey rozwinęły się różne gałęzie przemysłu, w tym przemysł włókienniczy. Mieszkańcy wyspy zajmują się rybołówstwem oraz hodowlą bydła i owiec. Główne miasta Anglesey to Menai Bridge i Llangefni.
Historia
Historia Anglesey jest ściśle związana z druidami. W 60 roku n.e. rzymski wódz Swetoniusz Paulinus zaatakował wyspę, niszcząc celtyckie świątynie. Rzymianie nazywali ją Mona. Po rzymskiej dominacji wyspę najeżdżali wikingowie, Sasi i Normanowie, a ostatecznie została podbita przez angielskiego króla Edwarda I w XIII wieku.
Nazwa walijska Môn oznacza „krowa”, natomiast angielska nazwa jest błędną formą pochodzącą z języka staronordyjskiego, oznaczającą „Wyspę Ongull”. W starowalijskim wyspa nosiła nazwy Ynys Dywyll („Mroczna Wyspa”) oraz Ynys y cedairn („Wyspa dzielnego ludu”).
Zabytki
- Kościół św. Gwenllwyfy w Llanwellwyfo
