Dzisiaj jest 11 lutego 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama

Lwówek (województwo mazowieckie)

Chcę dodać własny artykuł

Informacje ogólne

Lwówek to wieś w Polsce, zlokalizowana w województwie mazowieckim, w powiecie gostynińskim, w gminie Sanniki. W latach 1975–1998 należała do województwa płockiego. Miejscowość jest dobrze skomunikowana dzięki drodze wojewódzkiej nr 583, co umożliwia łatwy dostęp do pobliskich miast, takich jak Płock, Gąbin, Gostynin i Żychlin.

W Lwówku znajduje się kaplica pw. Matki Boskiej Częstochowskiej, będąca kościołem filialnym parafii w Osmolinie, oraz poniemiecki cmentarz z końca XIX wieku. Istnieje tu także jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej oraz klub sportowy Lwówianka Lwówek, który posiada drużynę piłkarską grającą w A-klasie.

Historia

Wieś została założona jako Leonberg na początku XIX wieku przez ewangelickich kolonistów z Prus. W latach 1802–1804 osiedliło się tu 78 kolonistów, a w 1804 roku powstała pierwsza szkoła. W 1884 roku z 925 mieszkańców 661 było wyznania ewangelickiego, a w połowie XIX wieku do szkoły uczęszczało ponad 160 uczniów.

W 1857 roku wybudowano kościół dla miejscowej ludności protestanckiej. Mimo rolniczego charakteru wsi, w XIX wieku rozpoczęła się industrializacja, rozwijając kowalstwo oraz działalność młynów i tartaków. Lwówek został zelektryfikowany w 1938 roku.

Po 1945 roku wieś zasiedlili Polacy, a w lutym tego samego roku uruchomiono punkt obsługi pojazdów wojskowych, który przekształcono później w produkcję maszyn rolniczych. W Lwówku powstał Państwowy Ośrodek Maszynowy, który zatrudniał ponad 100 osób i obsługiwał okoliczne spółdzielnie agronomiczne.

W 1969 roku oddano do użytku nowy budynek szkoły, a w latach 70. przyłączono część wioski Turcja. W 1974 roku zbudowano maszt radiowy, który do 2008 roku był najwyższą konstrukcją na świecie. Na przełomie lat 80. i 90. zmodernizowano drogę wojewódzką 583 oraz oddano do użytku wodociąg.

Transformacja ustrojowa spowodowała zamknięcie zakładów produkcyjnych, w tym POM oraz młyna. W końcu XX wieku wieś została w całości ztelefonizowana, natomiast w 2004 roku zlikwidowano szkołę podstawową, mimo sprzeciwu lokalnej społeczności.