IV Letnie Igrzyska Olimpijskie
IV Letnie Igrzyska Olimpijskie, oficjalnie znane jako Igrzyska IV Olimpiady, odbyły się w Londynie od 27 kwietnia do 31 października 1908 roku. Zorganizowane w krótkim czasie, przyciągnęły 22 reprezentacje narodowe, w tym 1971 mężczyzn i 37 kobiet, co dało łącznie 2008 sportowców. Rozegrano 110 konkurencji w 24 dyscyplinach, a wydarzenie otworzył król Edward VII.
Igrzyska zostały przeniesione z Rzymu, gdyż Włochy zrezygnowały z roli gospodarza. Program sportowy obejmował różnorodne dyscypliny, w tym mniej popularne takie jak jeu de paume, lacrosse i sport motorowodny, które zniknęły z kolejnych igrzysk. Rywalizacja miała miejsce w dwóch częściach: letniej i jesiennej, w której rozgrywano łyżwiarstwo i boks.
Protesty i kontrowersje
Otwarcie igrzysk odbyło się w atmosferze kontrowersji. Niektóre reprezentacje, w tym Szwecja, USA i Finlandia, miały problemy z brakiem flag. Amerykańscy sportowcy zareagowali protestem, paląc kukłę brytyjskiego lwa.
Warto zaznaczyć, że w 1908 roku Polska nie istniała jako suwerenny kraj, jednak Polak Jerzy Gajdzik (George William Gaidzik) wystartował w barwach USA, zdobywając brązowy medal w skokach do wody.
Stadion White City
Charakterystycznym elementem igrzysk był stadion White City, mogący pomieścić 80 tysięcy widzów. Jego unikalna konstrukcja pozwalała publiczności na jednoczesne obserwowanie różnych dyscyplin sportowych, co czyniło go wyjątkowym w historii igrzysk. Niestety, wiele decyzji sędziów, głównie Brytyjczyków, było kwestionowanych, co narażało na kontrowersje przebieg zawodów.
Uczestnicy
- Debiutanci: Finlandia, Turcja
Podsumowanie
Igrzyska w Londynie 1908 roku były znaczącym wydarzeniem w historii sportu, łączącym różnorodność dyscyplin i kontrowersje, które zdefiniowały atmosferę tego wyjątkowego wydarzenia.
