Życiorys Kurta von Schleichera
Kurt von Schleicher (ur. 7 kwietnia 1882 w Brandenburgu, zm. 30 czerwca 1934 w Neubabelsberg) był niemieckim politykiem, generałem oraz przedostatnim kanclerzem Niemiec w okresie Republiki Weimarskiej (1932–1933). Jego kariera polityczna zaczęła się w Prusach, a w 1930 roku stał się bliskim współpracownikiem ministra obrony narodowej Wilhelma Groenera.
Podczas I wojny światowej służył w adiutanturze Groenera, a po wojnie awansował na łącznika politycznego wojska niemieckiego. Wierzył, że armia powinna pełnić także zadania socjalne. Jego ambicje polityczne doprowadziły do intryg, które przyczyniły się do dymisji Groenera i destabilizacji rządu kanclerza Heinricha Brüninga.
Kanclerz Rzeszy
W grudniu 1932 roku von Schleicher został kanclerzem, jednak jego rządy były krótko trwałe. Dążył do poprawy warunków życia Niemców oraz powstrzymania zagrożeń dla demokracji, ale napotykał opór prezydenta Hindenburga w kwestii rządzenia za pomocą dekretów. Ostatecznie Hindenburg zaakceptował kandydaturę Adolfa Hitlera na kanclerza, co doprowadziło do zakończenia rządów von Schleichera 28 stycznia 1933 roku.
Śmierć i Dziedzictwo
Po objęciu władzy przez Hitlera, von Schleicher stał się niewygodny dla reżimu. Jego wpływy w armii sprawiły, że został zamordowany podczas „Nocy długich noży” w nocy z 29 na 30 czerwca 1934 roku. Jego działalność polityczna przyczyniła się do destabilizacji sytuacji w Niemczech oraz wzrostu popularności ekstremistycznych partii, takich jak NSDAP i komuniści.
Gabinet von Schleichera
- Kurt von Schleicher – kanclerz Rzeszy i minister obrony
- Konstantin von Neurath – minister spraw zagranicznych
- Franz Bracht – minister spraw wewnętrznych
- Lutz Schwerin von Krosigk – minister finansów Rzeszy
- Hermann Warmbold – minister gospodarki
- Friedrich Syrup – minister pracy
- Franz Gürtner – minister sprawiedliwości
- Paul Freiherr Eltz von Rübenach – minister poczt i transportu
- Magnus Freiherr von Braun – minister rolnictwa i wyżywienia
- Günther Gereke – Komisarz Rzeszy ds. zatrudnienia
- Johannes Popitz – minister bez teki
