Krążownik minowy
Krążownik minowy to historyczna klasa okrętów walki minowej, łącząca cechy krążowników i stawiaczy min. Okręty te były duże, szybkie i silnie uzbrojone, choć często nieopancerzone, co odróżniało je od tradycyjnych krążowników.
Przegląd
Termin „krążownik minowy” był używany w XX wieku w niektórych krajach do określenia dużych stawiaczy min, które miały lepsze uzbrojenie niż wcześniejsze modele. W okresie międzywojennym różnice w klasyfikacji między stawiaczami min a krążownikami minowymi zaczęły się zacierać.
Okręty klasyfikowane jako krążowniki minowe
Do najważniejszych krążowników minowych zalicza się:
- Niemieckie krążowniki typu Brummer (1916): wyporność 4385 t, prędkość 28 węzłów, uzbrojenie 4 działa 150 mm, 400 min.
- HMS Adventure (1926): brytyjski krążownik minowy o wyporności 6740 ton, maksymalnej prędkości 28 węzłów i uzbrojeniu 4 dział kal. 120 mm.
- Francuski Pluton (1931): wyporność 5300 ton, prędkość 30 węzłów, 4 działa kal. 138 mm, 270 min.
- Szwedzki HMS Clas Fleming (1914): wyporność 1550 ton, uzbrojenie 4 działa 120 mm, 190 min.
Inne wielkie stawiacze min
Podczas międzywojnia w Japonii budowano stawiacze min, które nie były klasyfikowane jako krążowniki minowe:
- Itsukushima: wyporność 2408 ton, 3 działa 140 mm, 300 min, prędkość 17 węzłów.
- Okinoshima: wyporność 4400 t, 4 działa 140 mm, 500 min, prędkość 20 węzłów.
Krążowniki przebudowane na stawiacze min
W czasie I wojny światowej niektóre stare krążowniki, takie jak radziecki „Komintern”, były przebudowywane na stawiacze min, ale nie klasyfikowano ich jako krążowników minowych.
Krążowniki lekkie i ich zdolności do stawiania min
Niektóre krążowniki lekkie mogły stawiać miny, choć nie było to ich głównym zadaniem:
- Niemieckie krążowniki lekkie: zdolność do stawiania 100-200 min.
- Włoskie krążowniki lekkie: przenosiły od 84 do 146 min.
- Francuski krążownik „Emile Bertin”: 84 min.
- Radzieckie krążowniki lekkie i ciężkie: 90-100 min.
W sumie krążowniki minowe, ich klasyfikacja oraz zdolności do stawiania min odgrywały istotną rolę w strategii morskiej XX wieku.