Konwencja Ramsarska
Konwencja Ramsarska, formalnie znana jako Konwencja o obszarach wodno-błotnych mających znaczenie międzynarodowe, zwłaszcza jako środowisko życiowe ptactwa wodnego, została podpisana 2 lutego 1971 roku w Ramsarze w Iranie. Weszła w życie 21 grudnia 1975 roku i jest dostępna do podpisania przez wszystkie państwa członkowskie ONZ oraz ich agencje. Obchody Światowego Dnia Mokradeł mają miejsce 2 lutego każdego roku.
Cele Konwencji
Celem konwencji jest ochrona i zachowanie obszarów wodno-błotnych, które są istotne dla populacji ptaków wodnych oraz innych organizmów. Definiuje ona 40 różnych typów obszarów, w tym:
- Bagna
- Błota
- Torfowiska
- Zbiorniki wodne (naturalne i sztuczne)
Stan na 2011 rok
W czerwcu 2011 roku konwencja obejmowała 1933 obszary o łącznej powierzchni ponad 189 milionów hektarów. Do tej pory podpisało ją 171 państw, a w 1971 roku początkowymi sygnatariuszami było 18 krajów. Polska ratyfikowała konwencję w 1978 roku.
Obszary chronione w Polsce
W 2018 roku w Polsce znajdowało się 19 obszarów przyrody chronionej, które łącznie zajmowały ponad 153 tysiące hektarów. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska odpowiada za realizację postanowień konwencji w Polsce.
Spotkania i organizacja
Co trzy lata odbywają się spotkania państw uczestniczących w konwencji. Siedziba organizacji znajduje się w Glandzie, w Szwajcarii. Najwięcej obszarów zarejestrowanych w konwencji znajduje się w Wielkiej Brytanii, a Kanada posiada największą powierzchnię tych obszarów.
