Karol Edward Stuart
Karol Edward Stuart, znany również jako „Bonnie Prince Charlie”, był kluczową postacią w historii Wielkiej Brytanii, szczególnie w kontekście prób przywrócenia dynastii Stuartów na tron. Urodził się 31 grudnia 1720 roku w Rzymie jako syn Jakuba Franciszka Edwarda Stuart, pretendenta do tronu Anglii i Szkocji.
Wczesne życie
Karol spędził swoje wczesne lata w Rzymie, gdzie jego rodzina nawiązała kontakt z licznymi europejskimi dworami. Wykształcony w atmosferze politycznych intryg, od młodości był przygotowywany do odegrania roli przywódcy w ruchu jakobickim.
Powstanie jakobickie 1745
W 1745 roku Karol Edward Stuart zorganizował wyprawę do Szkocji, mając na celu odzyskanie tronu. Zyskał wsparcie lokalnych klanów i szybko zdobył Edynburg, co wzbudziło nadzieje na sukces w przywróceniu Stuartów. Jednakże, mimo początkowych sukcesów, kampania zakończyła się klęską pod Culloden w 1746 roku.
Po klęsce
Po przegranej bitwie Karol musiał uciekać, co doprowadziło do jego ukrywania się w Szkocji. Jego przygody w tym okresie zyskały status legendy, a on sam stał się symbolem oporu przeciwko angielskiej dominacji.
Życie na emigracji
Po nieudanej próbie odzyskania tronu Karol osiedlił się na kontynencie europejskim. Mieszkał w różnych krajach, w tym w Francji i Włoszech, gdzie kontynuował działania mające na celu zdobycie poparcia dla swojej sprawy. Jego życie było naznaczone liczonymi niepowodzeniami, a ostatecznie zmarł 31 stycznia 1788 roku w Rzymie.
Dziedzictwo
Karol Edward Stuart pozostaje postacią kontrowersyjną i legendarną. Jego życie i działania miały istotny wpływ na historię Szkocji oraz stosunki angielsko-szkockie. Dziś jest uważany za symbol walki o niezależność i dziedzictwo kulturowe Szkocji.
