Batyżowiecki Szczyt

Batyżowiecki Szczyt, znany również jako Wielki Batyżowiecki Szczyt (słow. Batizovský štít), to najwyższy szczyt głównej grani Tatr o wysokości 2457 m n.p.m. Szczyt znajduje się na północno-wschodnim krańcu Doliny Batyżowieckiej, będąc jednocześnie granicą z systemem Doliny Białej Wody.

Położenie i granice

Batyżowiecki Szczyt leży pomiędzy Kaczym Szczytem a Zadnim Gerlachem, w pobliżu masywu Gerlacha. Grań od Zmarzłego Szczytu do Batyżowieckiego Szczytu nosi nazwę Batyżowieckiej Grani i obejmuje następujące wzniesienia:

Zmarzły Szczyt (2390 m)
Jurgowskie Wrótka
Jurgowska Przełęcz
Kaczy Szczyt (2401 m)
Kacze Wrótka
Kacze Czuby
Kacza Przełęcz
Batyżowiecka Turniczka
Niżnia Batyżowiecka Szczerbina
Batyżowiecka Kopa
Pośrednia Batyżowiecka Szczerbina
Batyżowiecka Igła
Mały Batyżowiecki Szczyt (ok. 2454 m)
Wyżnia Batyżowiecka Szczerbina
Wielki Batyżowiecki Szczyt

Okolice i dostępność

Od wschodu szczyt graniczy z masywem Zadniego Gerlacha, gdzie znajdują się Zachodnia i Wschodnia Batyżowiecka Przełęcz oraz Batyżowieckie Czuby. Na południe od masywu wyrasta turnia Kościołek, oddzielona Pasternakową Przehybą. Ściany szczytu opadają w stronę dolin w postaci stromych płyt, osiągających wysokość 150-300 m, co czyni je popularnymi miejscami do wspinaczki. Szczyt jest jednak niedostępny dla turystów.