Karabinek wz. 29
Karabinek wz. 29, znany również jako kbk wz. 29, to polski karabin krótki o kalibrze 7,9 mm, opracowany w latach 20. i 30. XX wieku na bazie systemu Mausera. Charakteryzował się krótszą, lżejszą konstrukcją, co czyniło go bardziej poręcznym od tradycyjnych karabinów. Jego produkcja rozpoczęła się w 1930 roku w Fabryce Broni w Radomiu i trwała do 1939 roku.
Historia konstrukcji
Po odzyskaniu niepodległości, Wojsko Polskie korzystało z różnych modeli broni, co zainicjowało proces ujednolicania wyposażenia. W 1921 roku, na mocy uchwały Rady Ambasadorów, Polska otrzymała maszyny i dokumentację do produkcji karabinów Mauser Gew98, co wpłynęło na wybór wz. 98 jako podstawowego karabinu.
W 1924 roku rozpoczęto produkcję karabinka wz. 98, który szybko ujawnił swoje wady. W 1928 roku zapoczątkowano prace nad nowym karabinkiem, który ostatecznie przyjął oznaczenie wz. 29.
Opis konstrukcji
Karabinek wz. 29 był bronią powtarzalną z zamkiem czterotaktowym, wyposażoną w ryglowanie za pomocą trzech rygli. Jego długość wynosiła 1100 mm, a masa 3,9 kg. Lufa miała długość 600 mm i była gwintowana z czterema bruzdami prawoskrętnymi. Broń charakteryzowała się łożem i kolbą wykonanymi z drewna bukowego oraz magazynkiem na 5 naboi.
Karabinek wz. 1898/29
Karabinek wz. 1898/29 powstał z modyfikacji niemieckich karabinków wz. 98. Przeróbki odbywały się w Zbrojowni nr 2 w Warszawie, jednak liczba zmodyfikowanych egzemplarzy była niewielka z powodu wysokich kosztów.
Karabinek KP-32
W 1931 roku zaprezentowano model KP-32, który był uproszczoną wersją wz. 29. Mimo pozytywnych testów, nie podjęto decyzji o produkcji seryjnej.
Gewehr G29/40
Po kampanii wrześniowej niemieckie wojsko wykorzystywało części polskich karabinków wz. 29 do budowy Gew. 29/40. Do 1942 roku wyprodukowano ponad 400 000 egzemplarzy tej broni.
Użytkownicy
- Wojsko Polskie
- Policja Państwowa
- Kriegsmarine
- Luftwaffe
Podsumowanie
Karabinek wz. 29, będący jednym z kluczowych elementów uzbrojenia Wojska Polskiego, zyskał uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą, a jego parametry były zbliżone do niemieckich karabinów Kar98k. Po zakończeniu kampanii wrześniowej wiele egzemplarzy trafiło w ręce okupantów, co podkreśla jego znaczenie w historii broni strzeleckiej.