AKMS wz. 80
AKMS wz. 80 to polska prototypowa wersja karabinka automatycznego AKMS, która nigdy nie weszła do seryjnej produkcji. Broń ta została zaprojektowana w latach 70. XX wieku, w okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, w celu unowocześnienia istniejącego karabinka.
Historia
W trakcie prac nad AKMS wz. 80 analizowano wpływ szybkostrzelności oraz elementy takie jak urządzenia wylotowe i ogranicznik długości serii na celność ognia. Nowy prototyp powstał w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym w Radomiu, oparty na wcześniejszych rozwiązaniach zastosowanych w belgijskich karabinkach FN CAL i FNC. Wprowadzenie oddzielnej dźwigni przełącznika rodzaju ognia, niezależnej od dźwigni bezpiecznika, było nowatorskim rozwiązaniem.
Opis konstrukcji
Karabin AKMS wz. 80 był bronią samoczynno-samopowtarzalną, wykorzystującą energię gazów prochowych. Główne cechy konstrukcji to:
- Ryglowanie przez obrót zamka w lewo (dwa rygle).
- Mechanizm spustowy z ogranicznikiem długości serii, umożliwiający strzelanie ogniem pojedynczym, seriami trzystrzałowymi oraz ogniem ciągłym.
- Oddzielna dźwignia bezpiecznika po prawej stronie komory zamkowej.
- Zasilanie z dwurzędowych magazynków łukowych o pojemności 30 naboi.
- Otwarte przyrządy celownicze, w tym muszka i celownik krzywkowy, z trytowym źródłem światła do strzelań nocnych.
- Metalowa, składana kolba.
Choć AKMS wz. 80 nie trafił do produkcji seryjnej, niektóre z jego rozwiązań, w tym konstrukcja ogranicznika długości serii, znalazły zastosowanie w późniejszym modelu karabinka wz. 88 Tantal.