Galil T’zalaphim (Galat’z)
Galil T’zalaphim, znany jako Galat’z, to izraelski karabin wyborowy, będący wersją karabinu automatycznego Galil. Został wprowadzony w latach 80. XX wieku jako odpowiedź na potrzebę nowoczesnej broni wyborowej w armii izraelskiej.
Historia
W latach 80. M14 SWS dominował jako karabin wyborowy w izraelskich siłach zbrojnych. W związku z jego wiekiem ogłoszono konkurs na nowy model. Do testów zaprezentowano karabiny od firm Sardius oraz IMI. Prototyp IMI był rozwinięciem Galila AR, z nową lufą i składaną kolbą.
- Karabin Sardius, przekształcony w układ bullpup, został wybrany, ale firma nie zdołała zrealizować zamówienia na M36 SWS.
- Ostatecznie zdecydowano się na produkcję Galat’za, który jednak nie spełnił oczekiwań pod względem celności (1,5 MOA) i ceny.
- W 1997 roku jego miejsce zajął amerykański karabin M24 SWS.
Galat’z był używany przez izraelskie jednostki specjalne do strzelań na dystansach do 600 m. Obecnie jest produkowany w ograniczonej liczbie i sprzedawany za granicą.
Opis
Galat’z to broń samopowtarzalna działająca na zasadzie odprowadzania gazów prochowych. Posiada ryglowanie zamka poprzez obrót oraz mechanizm spustowy do strzelania ogniem pojedynczym. Wyposażony jest w:
- Dźwignię bezpiecznika po prawej stronie komory zamkowej.
- Magazynki o pojemności 10 lub 20 naboi.
- Ciężką lufę z urządzeniem wylotowym pełniącym funkcje tłumika płomienia.
- Celownik optyczny El-Op o powiększeniu 6×40 oraz otwarte przyrządy celownicze.
- Składaną, drewnianą kolbę z poduszką podpoliczkową.
Bibliografia
- Stanisław Kochański, Brygady antyterrorystyczne Operacje Uzbrojenie, SIGMA NOT 1992.
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak, Broń wyborowa 1, Wojskowy Przegląd Techniczny i Logistyczny 1/96.
Linki zewnętrzne
Kategoria: Samopowtarzalne karabiny wyborowe, Izraelskie karabiny samopowtarzalne
