Kanał Łaba-Lubeka

Kanał Łaba-Lubeka

Kanał Łaba-Lubeka (niem. Elbe-Lübeck-Kanal, ELK) to sztuczny kanał wodny w Szlezwiku-Holsztynie w Niemczech, łączący rzekę Łabę z rzeką Trave i Morzem Bałtyckim. Ma długość 61,5 km, z północnym krańcem w Lubece i południowym w Lauenburg/Elbe.

Historia

Historia kanału sięga czasów średniowiecza, gdy zbudowano Kanał Stecknitz-Delvenau (1390–1398), który służył do transportu soli między Lauenburg a Lubeką. Był to jeden z najstarszych sztucznie wybudowanych kanałów wodnych, mający długość 94 km i 17 drewnianych śluz, z których jedna, śluza Palmschleuse, istnieje do dziś.

Budowa obecnego kanału rozpoczęła się w 1896 roku, a otwarcie miało miejsce 16 czerwca 1900 roku w Lubece, w obecności cesarza Wilhelma II. Nowy kanał wykorzystał istniejące struktury, ale trasa została wyprostowana, a liczba śluz zmniejszona do siedmiu, co skróciło czas podróży do 8 godzin.

Śluzy na Kanale Łaba-Lubeka

Na kanale znajduje się 7 śluz, które umożliwiają pokonanie różnicy poziomów wody wynoszącej niemal 12 metrów między rzekami Trave a Łabą. Szerokość bramy śluzy wynosi 12 m, co przy większych jednostkach wydłuża czas przeprawy.

Znaczenie

Obecnie kanał stracił znaczenie jako szlak transportowy z powodu ograniczeń w szerokości i technice, co utrudnia transport kontenerów. W 1995 roku kanał przesłał 1,5 miliona ton ładunków, głównie materiałów sypkich o wadze do 1000 ton. Kanał jest również wykorzystywany w celach sportowych i turystycznych, a wzdłuż jego brzegów biegną ścieżki turystyczne i rowerowe.