Tradycyjny Kalendarz Japoński
Tradycyjny japoński kalendarz, wywodzący się z chińskiego systemu księżycowo-słonecznego, został zastąpiony kalendarzem gregoriańskim w 1873 roku. Obecnie tradycyjny kalendarz jest używany głównie w celach ceremonialnych i kulturalnych, a także do obliczania lat według ery cesarskiej.
Historia Kalendarza
Kalendarz dotarł do Japonii z Chin w VI wieku, kiedy to dwór cesarski zaprosił kapłana z Baekje, aby uczyć astronomii i sporządzania kalendarza. Prace nad kalendarzem były kontrolowane przez cesarski sąd, a w późniejszych latach przez rodziny Kamo i Abe. Kalendarz był dostosowywany do cyklu księżyca, co wymagało dodawania miesięcy przestępnych.
Systemy Rachuby Lat
W Japonii funkcjonują dwa główne systemy rachuby lat:
- Zachodni kalendarz (西暦, seireki)
- Ery cesarskie (年号, nengō)
Miesiące i ich Nazwy
Miesiące w tradycyjnym kalendarzu mają numeryczne nazwy, np.:
- Styczeń: 一月 (ichigatsu)
- Luty: 二月 (nigatsu)
- Marzec: 三月 (sangatsu)
- …
- Grudzień: 十二月 (jūnigatsu)
Istnieją również tradycyjne nazwy miesięcy, które często są używane w poezji i literaturze.
Dni Miesiąca i Tygodnia
Dni miesiąca są oznaczane według numerów porządkowych. W tradycyjnym kalendarzu ostatni dzień miesiąca, misoka, zachował swoją nazwę do dziś. System siedmiodniowego tygodnia pojawił się w Japonii około 800 n.e., a jego nazwy są związane z ciałami niebieskimi.
Święta i Dni Specjalne
Japonia ma wiele świąt państwowych, m.in.:
- Nowy Rok – 1 stycznia
- Dzień Dojrzałości – 2 poniedziałek stycznia
- Dzień Konstytucji – 3 maja
Oprócz tego, tradycyjne dni zassetsu i święta sezonowe, takie jak Hina Matsuri, są ważnym elementem kultury.
Rokuyō
System rokuyō klasyfikuje dni według ich szczęśliwości, co jest istotne przy planowaniu ceremonii i wydarzeń, takich jak śluby.
Podsumowując, tradycyjny kalendarz japoński łączy w sobie elementy kultury, historii i astronomii, odgrywając ważną rolę w życiu społecznym Japonii.
