Dzisiaj jest 17 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł

Juan Pacheco

Jan Pacheco – Królewski Możnowładca

Jan Pacheco (hiszp. Juan Pacheco, ur. 1419 w Belmonte, zm. 4 sierpnia 1474 w Santa Cruz koło Trujillo) był wybitnym kastylijskim możnowładcą oraz politykiem drugiej połowy XV wieku. Pełnił funkcję wielkiego mistrza zakonu Santiago w latach 1467–1474.

Tytuły i Pozycja

W ciągu swojej kariery Jan Pacheco zdobył wiele prestiżowych tytułów:

  • Markiz de Villena (nadał Jan II w 1445 r.)
  • Książę Escalony (nadał Henryk IV w 1472 r.)
  • Pan Belmonte
  • Hrabia de Xiquena (nadał Henryk IV w 1461 r.)

Pochodzenie i Wczesne Życie

Jan Pacheco pochodził z rodziny o portugalskich korzeniach, która osiedliła się w Kastylii po klęsce króla Jana I w 1385 roku. Był synem Alfonsa Télleza Giróna i Marii Pacheco, a jego starszym bratem był Piotr Girona, mistrz zakonu Calatravy. Jako młody chłopak znalazł się w służbie u don Alvara de Luny, konetabla Kastylii.

Małżeństwa i Polityczne Sojusze

Jan ożenił się z Joanną, siostrą Alvara de Luny, w 1435 roku, jednak związek ten został unieważniony w 1442 roku. W tym samym roku poślubił Marię de Pontocarrero. Był bliskim współpracownikiem Henryka IV, wspierając go w walce z dominacją Infantów Aragońskich. W 1445 roku zjednoczone wojska Henryka, Pacheco i de Luny pokonały infantów w bitwie pod Olmedo.

Upadek i Powrót do Łask

W 1464 roku, po zdradzie interesów króla, Jan Pacheco stracił zaufanie Henryka IV i postanowił opuścić jego służbę. W 1467 roku został wielkim mistrzem zakonu Santiago. W trakcie wojny domowej opowiedział się po stronie Alfonsa, ale dążył do szybkiego zakończenia konfliktu, co pozwoliło mu na powrót do łask królewskich.

Charakter i Osobowość

Kronikarze opisywali Pacheco jako mężczyznę średniego wzrostu, szczupłego, o wybitnych uzdolnieniach i wykwintnych manierach. Był osobą stateczną, rozważną i zrównoważoną, mimo problemów zdrowotnych z krtanią, które wpływały na jego sposób mówienia.

Podsumowanie

Jan Pacheco odegrał kluczową rolę w polityce kastylijskiej, zdobywając wpływy i tytuły, które utrzymał do końca swojego życia. Jego działania miały istotny wpływ na kształtowanie się władzy w Kastylii w XV wieku.