Józef Londzin
Józef Londzin (1862-1929) był polskim księdzem katolickim, burmistrzem Cieszyna oraz działaczem społecznym i politycznym. Jako prałat i honorowy kanonik kapituły katowickiej oraz sandomierskiej, przyczynił się do rozwoju kultury polskiej na Śląsku Cieszyńskim.
Życiorys
Londzin urodził się w Zabrzegu, a jego edukacja rozpoczęła się w niemieckim gimnazjum w Bielsku. Po ukończeniu seminarium duchownego w Ołomuńcu w 1889 roku, rozpoczął pracę jako wikary w Strumieniu, a następnie w Cieszynie, gdzie pełnił rolę starszego wikarego oraz kapelana więziennego.
Od 1890 roku był redaktorem „Gwiazdki Cieszyńskiej”, a w 1897 objął stanowisko katechety w Gimnazjum Polskim. Londzin był także aktywnym członkiem wielu organizacji społecznych, w tym Polskiego Towarzystwa Turystycznego „Beskid”, którego był prezesem. Inicjował budowę schronisk górskich oraz powstanie Muzeum Śląskiego.
Jako sekretarz Związku Śląskich Katolików, Londzin był wybierany do Rady Państwa w Wiedniu oraz brał udział w Naczelnym Komitecie Narodowym podczas I wojny światowej. W 1918 roku stanął na czele Rady Narodowej Księstwa Cieszyńskiego, a w latach 1919-1928 był posłem na Sejm RP. W 1927 roku został burmistrzem Cieszyna, a w 1928 roku senatorem z województwa śląskiego.
Londzin zmarł w 1929 roku i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Cieszynie.
Dzieła
Londzin był autorem wielu prac naukowych dotyczących historii i kultury Śląska Cieszyńskiego, w tym:
- Zaprowadzenie języka polskiego w szkołach ludowych w Księstwie Cieszyńskim (1901)
- Stan szkół ludowych w Księstwie Cieszyńskim na początku XIX stulecia (1902)
- Bibliografia druków polskich w Księstwie Cieszyńskim od roku 1716 do roku 1904
- Polskość Śląska Cieszyńskiego (1924)
- Przyczynek do historii początków ruchu narodowego na Śląsku Cieszyńskim (1926)
Upamiętnienie
Londzin został upamiętniony poprzez:
- Plac Józefa Londzina w Katowicach
- Ulice noszące jego imię w Raciborzu, Strumieniu i Bielsku-Białej
- Pomnik przy kościele św. Józefa w Zabrzegu
