Josef Abel (ur. 22 sierpnia 1764 w Aschach an der Donau, zm. 4 października 1818 w Wiedniu) – austriacki malarz i sztycharz.
Życiorys
Uczeń Heinricha Friedricha Fügera, od 1782 roku studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. W 1794 roku jego obraz Dedalus otrzymał złoty medal na wystawie prac Akademii. W 1795 roku przebywał w Polsce na dworach Lubomirskich i Czartoryskich, skąd wrócił do Wiednia w 1796 roku.
W latach 1801–1807 przebywał na stypendium we Włoszech, gdzie studiował styl Rafaela i Michała Anioła. Abel był jednym z reprezentantów klasycyzmu, tematami jego prac były najczęściej wydarzenia i postacie z historii starogreckiej i rzymskiej. Inspirowany antykiem namalował m.in. takie obrazy jak: „Antygona”, „Klopstock przyjmowany przez Homera w Elizjum”, „Orestes”, „Prometeusz” czy „Sokrates”. Malował też portrety i sporządzał sztychy. Podczas pobytu we Włoszech powstały szkice do jego najważniejszych obrazów, m.in. „Antygony” i „Klopstocka w Elizjum”.
Do Wiednia wrócił w 1807 roku. Zajął się malowaniem obrazów ołtarzowych, m.in. dla kościoła w Gumpendorfie namalował „Św. Idziego” z 15 postaciami ludzkimi naturalnej wielkości. Na podstawie szkiców Fügera, Abel wraz z Lorenzem Schönbergerem (1770–1847) stworzył kurtynę dla wiedeńskiego starego Burgtheater – kurtyna została przeniesiona do nowego Burgtheater i spłonęła w 1945 roku. Jego ostatnią pracą był naturalnej wielkości portret Franciszka II Habsburga. Od 1815 członek Akademii Sztuk Pięknych.
Przypisy
}}
Bibliografia
* Muzeum Narodowe w Warszawie, Malarstwo austriackie, czeskie, niemieckie, węgierskie 1500-1800, Warszawa 1964, s. 12.
Linki zewnętrzne
*
*
Kategoria:Absolwenci i studenci Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu
Kategoria:Austriaccy malarze
Kategoria:Urodzeni w 1764
Kategoria:Zmarli w 1818
