Jarosław Opolski
Jarosław opolski (ur. między 1143 a 1160, zm. 22 marca 1201) był księciem opolskim od 1173 roku oraz biskupem wrocławskim od 1198 roku.
Życiorys
Jarosław był najstarszym synem Bolesława I Wysokiego i księżniczki kijowskiej Zwienisławy. Jego narodziny mogły mieć miejsce w Polsce lub na emigracji politycznej w Niemczech, w wyniku rewolty młodszych braci Władysława Wygnańca. Dzieciństwo spędził na dworze Fryderyka Barbarossy w Altenburgu.
Po 1163 roku, po odzyskaniu Śląska przez ojca, Jarosław wrócił do kraju. Sytuacja jego się skomplikowała z powodu drugiego małżeństwa Bolesława, co doprowadziło do faworyzowania jego przyrodnich braci. Jarosław, niezadowolony z tego stanu rzeczy, sprzymierzył się ze stryjem Mieszkiem Plątonogim. W latach 1172–1173 miała miejsce wojna domowa, w wyniku której Bolesław Wysoki został wygnany. Fryderyk Barbarossa interweniował, umożliwiając Bolesławowi powrót, ale w zamian musiał uznać władzę Mieszka w Raciborzu i Jarosława w Opolu.
O Jarosławie pojawiają się informacje w połowie lat 90. W 1195 roku wspierał Mieszka III Starego w bitwie mozgawskiej, gdzie oddziały śląskie pokonały wojskowego komesa Goworka. W 1198 roku Jarosław został biskupem wrocławskim, co sugeruje, że doszedł do porozumienia z ojcem, gdyż biskupem w stolicy nie mógł zostać ktoś w opozycji do władcy. W tym okresie wyemitowano monetę z imionami obu mężczyzn, co potwierdza ich zgody.
Jarosław zmarł 22 marca 1201 roku, na kilka miesięcy przed ojcem. Po jego śmierci księstwo opolskie miało trafić do Mieszka Plątonogiego, który skorzystał z trudności związanych z przejęciem władzy przez Henryka I Brodatego. Jarosław został najprawdopodobniej pochowany we Wrocławiu.
Przypisy
- Kategoria: Biskupi wrocławscy
- Kategoria: Ludzie związani z Opolem (Polska średniowieczna)
- Kategoria: Ludzie związani z Wrocławiem (Polska średniowieczna)
- Kategoria: Urodzeni w XII wieku
- Kategoria: Zmarli w 1201
- Kategoria: Piastowie wrocławscy i legnicko-brzescy
