Tętnica szyjna wewnętrzna
Tętnica szyjna wewnętrzna jest kluczowym naczyniem, które zaopatruje przednią część mózgu w krew tętniczą. Rozpoczyna się od podziału tętnicy szyjnej wspólnej i biegnie do podstawy czaszki.
Przebieg
Tętnica szyjna wewnętrzna nie oddaje gałęzi w szyi i przebiega przez trójkąt tętnicy szyjnej. Następnie wchodzi do kanału tętnicy szyjnej, przechodzi przez zatokę jamistą i kończy się w podstawie czaszki, gdzie dzieli się na gałęzie końcowe.
Klasyfikacja
W anatomii tętnica szyjna wewnętrzna dzieli się na cztery części: „szyjną”, „skalistą”, „jamistą” oraz „mózgową”. W praktyce klinicznej stosuje się klasyfikację Bouthilliera, która wyróżnia siedem segmentów:
- Segment szyjny (C1)
- Segment skalisty (C2)
- Segment otworu poszarpanego (C3)
- Segment jamisty (C4)
- Segment klinowy (C5)
- Segment oczny (C6)
- Segment łączący (C7)
Segmenty C2 i C3 oraz C6 i C7 są łączone w odpowiednich częściach tętnicy.
Końcowe gałęzie
Końcowy odcinek tętnicy szyjnej wewnętrznej oddaje kilka gałęzi, które zaopatrują różne struktury:
- Gałąź szyjno-bębenkowa – unaczynia jamę bębenkową.
- Gałąź kanału skrzydłowego – łączy się z tętnicą szczękową.
- Gałęzie zatoki jamistej – unaczyniają nerw trójdzielny oraz przysadkę mózgową.
- Tętnica oczna – zaopatruje oczodół i struktury nosowe.
- Tętnica łącząca tylna – łączy tętnicę szyjną z tętnicą tylną mózgu.
- Tętnica naczyniówkowa – unaczynia komorę boczną mózgu.
- Tętnica przednia mózgu – zaopatruje płaty czołowy i ciemieniowy.
- Tętnica środkowa mózgu – główne unaczynienie płatów mózgowych.
Unerwienie
Tętnica szyjna wewnętrzna jest unerwiona przez gałęzie zwoju szyjnego górnego oraz nerwu językowo-gardłowego, tworząc splot szyjno-tętniczy wewnętrzny.
Odmiany tętnicy szyjnej wewnętrznej
W rzadkich przypadkach tętnica może być cienka, nieobecna lub mieć nietypowy przebieg, co może wpływać na unaczynienie mózgu.
