„`html
Janusz Majewski
Janusz Marian Majewski, urodzony 5 sierpnia 1931 we Lwowie, zmarł 10 stycznia 2024 w Warszawie. Był polskim reżyserem filmowym, dramatopisarzem, pisarzem i scenarzystą, a w latach 1969–1991 wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi. W latach 2012–2024 pełnił funkcję rektora Warszawskiej Szkoły Filmowej.
Kariera filmowa
Majewski zyskał uznanie dzięki filmom w estetyce retro, takim jak:
- Awatar, czyli zamiana dusz (1965),
- Sublokator (1966),
- Zazdrość i medycyna (1973),
- Zaklęte rewiry (1975),
- Sprawa Gorgonowej (1977),
- Lekcja martwego języka (1979),
- C.K. Dezerterzy (1985).
Otrzymał wiele nagród, w tym FIPRESCI za Awatara i Sublokatora, oraz Platynowe Lwy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych. W 2009 roku został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Życie osobiste i działalność
Majewski był członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego w 2010 roku. Był żonaty od 1960 do 2011 roku, miał dwoje dzieci. Utrzymywał bliską przyjaźń z Romanem Polańskim. Zmarł 10 stycznia 2024 roku i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Styl i wpływ
Joanna Wojnicka uznała Majewskiego za reżysera, który umiejętnie łączył konwencje literackie z filmowymi. Jego prace często zawierały elementy pastiszu i odwoływały się do historycznej rzeczywistości, co pozwalało na krytykę współczesnych problemów społecznych.
Filmografia
Wśród jego dzieł znalazły się także adaptacje literackie, takie jak:
- Ostatni klaps. Pamiętnik moich filmów (2006),
- Po sezonie (2006),
- Mała matura (2010),
- Czarny mercedes (2016).
Nagrody i odznaczenia
- Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984),
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2001).
„`
