„`html
Jan Timman – Biografia
Jan Hendrik Timman, urodzony 14 grudnia 1951 roku w Amsterdamie, to holenderski arcymistrz, który w latach 80. XX wieku był jednym z czołowych szachistów na świecie.
Kariera Szachowa
Timman rozpoczął swoją karierę od sukcesów w 1967 roku, zdobywając dwa brązowe medale: w mistrzostwach świata juniorów do 20 lat w Jerozolimie oraz w mistrzostwach Europy juniorów do 20 lat w Groningen.
W latach 1979-1999 brał udział w ośmiu cyklach rozgrywek o tytuł mistrza świata. W 1985 roku wygrał turniej międzystrefowy, a następnie w turnieju pretendentów zajął IV miejsce, przegrywając w ćwierćfinale z Arturem Jusupowem.
W kolejnym cyklu dotarł do finału, pokonując Walerija Sałowa, Lajosa Portischa oraz Jonathana Speelmana, ale przegrał z Anatolijem Karpowem. W 1991 roku ponownie dotarł do finałowego meczu pretendentów, gdzie uległ Nigelowi Shortowi. W 1993 roku, po kontrowersyjnej sytuacji, FIDE zorganizowała mecz o mistrzostwo świata z Karpowem, który Timman przegrał 12½ – 8½.
Sukcesy Turniejowe
Jan Timman odniósł wiele sukcesów w prestiżowych turniejach, w tym:
- Amsterdam: IBM (1981), Memoriały Maxa Euwego (1987, 1989)
- Mar del Plata (1982)
- Bugojno (1984)
- Wijk aan Zee (1985)
- Tilburg (1987)
- Rotterdam (1989)
Był dziewięciokrotnym mistrzem Holandii (1974-1996) oraz zwycięzcą turnieju Sigeman & Co w Malmö w 2006 roku.
Reprezentacja Holandii
Timman wielokrotnie reprezentował Holandię w turniejach drużynowych, zdobywając medale:
- Srebrny medal drużynowy w 1976 roku oraz złoty indywidualny na I szachownicy w tym samym roku.
- Złoty medal drużynowy w 2005 roku oraz złoty indywidualny w 1983 roku.
- Złoty medal drużynowy w 1971 roku i srebrny w 1972 roku.
Ranking i Osiągnięcia
W latach 80. Timman regularnie plasował się w pierwszej dziesiątce światowego rankingu FIDE. Najwyższy ranking osiągnął 1 stycznia 1990 roku, zdobywając 2680 punktów i zajmując 3. miejsce na liście, za Garrim Kasparowem i Anatolijem Karpowem.
„`
