Jan Flis – Biografia
Jan Flis (20 lipca 1912 – 9 grudnia 1993) był polskim geografem, specjalizującym się w geografii ziem górskich oraz dydaktyce geografii.
Wykształcenie i kariera zawodowa
Jan Flis ukończył gimnazjum i liceum w Nowym Sączu, a w 1935 roku uzyskał dyplom na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w zakresie geografii i pedagogiki. Już w trakcie studiów pracował jako młodszy asystent w Katedrze Geografii UJ. Po ukończeniu studiów został nauczycielem geografii, ucząc w Starachowicach oraz w Warszawie.
W 1938 roku był asystentem w Katedrze Antropologii Uniwersytetu Warszawskiego. Po wybuchu II wojny światowej, wziął udział w obronie Lwowa, a następnie działał w polskim harcerstwie na Węgrzech, skąd przedostał się do Hajfy w Palestynie i wstąpił do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich, uczestnicząc w kampanii libijskiej oraz włoskiej.
Działalność naukowa
Po wojnie Flis powrócił do Polski w 1947 roku, gdzie pracował jako nauczyciel i dyrektor w szkołach zawodowych. Następnie kontynuował karierę akademicką jako starszy asystent w Instytucie Geografii UJ, współpracując z krakowskimi uczelniami. W 1950 roku uzyskał stopień doktora, a w 1956 roku – docenta. Od 1960 roku kierował Katedrą Geografii Fizycznej na Wyższej Szkole Pedagogicznej, a w 1970 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego.
Osiągnięcia i publikacje
Flis był autorem wielu podręczników, takich jak:
- Kartografia w zarysie
- Szkolny słownik geograficzny
- Wstęp do geografii fizycznej
Był także organizatorem olimpiad geograficznych. Wyróżniał się przenikliwością obserwacji oraz dbałością o język polski.
Odznaczenia
Flis otrzymał liczne odznaczenia wojskowe, w tym:
- The Africa Star
- Krzyż Walecznych
- Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino
W dziedzinie nauki i edukacji uhonorowano go m.in.:
- Złoty Krzyż Zasługi
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
Jan Flis został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
