Jacek Woroniecki OP
Jacek Woroniecki (1878-1949) był polskim duchownym rzymskokatolickim, dominikaninem oraz teologiem i pedagogiem. Urodził się w Lublinie, a zmarł w Krakowie. Był profesorem na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz Papieskim Uniwersytecie Świętego Tomasza z Akwinu. Był także rektorem KUL w latach 1922-1924 oraz założycielem Zgromadzenia Sióstr Dominikanek Misjonarek Jezusa i Maryi. Jako jeden z najwybitniejszych polskich tomistów, przyczynił się do odrodzenia dominikanizmu w Polsce po 1918 roku.
Życiorys
Pochodzenie i młodość
Woroniecki pochodził z książęcego rodu Woronieckich. Wychowywał się w majątku rodzinnym i od najmłodszych lat był religijny. Ukończył gimnazjum w Warszawie, a następnie studiował na Uniwersytecie Fryburskim, gdzie zdobył licencjat z nauk przyrodniczych i teologii.
Kapłaństwo
W 1906 roku został wyświęcony na kapłana i rozpoczął pracę w Seminarium Duchownym w Lublinie. Po studiach w Szwajcarii uzyskał doktorat z teologii. W 1910 roku wstąpił do zakonu dominikanów i przyjął imię Jacek.
Działalność naukowa
W latach 1914-1919 wykładał etykę w Krakowie, a w 1919 roku rozpoczął działalność na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Jako rektor uczelni w latach 1922-1924 stawił czoła trudnościom finansowym i rozwijał naukowe aspekty uczelni. W 1929 roku został profesorem na Angelicum w Rzymie, a w 1933 roku wrócił do Polski, gdzie kierował studium filozoficzno-teologicznym we Lwowie.
W 1932 roku założył Zgromadzenie Sióstr Dominikanek Misjonarek Jezusa i Maryi, a w latach 1938-1939 był redaktorem „Szkoły Chrystusowej”. Po wybuchu II wojny światowej pozostał w Krakowie, kontynuując wykłady i pisanie.
Myśl
Woroniecki był zwolennikiem tomizmu i krytykiem nowinkarstwa pedagogicznego. W swoich pracach kładł nacisk na rozwój cech moralnych i wychowanie sumienia, a jego najważniejsze dzieło, Katolicka etyka wychowawcza, przedstawia chrześcijański model wychowania.
Woroniecki sprzeciwiał się indywidualizmowi, który prowadził do egoizmu, i promował personalizm. Postulował znaczenie rozumu i woli w przeżyciach religijnych. W swoich publikacjach podkreślał konieczność nauczania języka polskiego jako kluczowego przedmiotu w edukacji.
Książki
Jacek Woroniecki był autorem 296 publikacji w latach 1903-2005. Jego prace koncentrowały się na etyce i pedagogice oraz były głęboko osadzone w myśli św. Tomasza z Akwinu.
Proces beatyfikacyjny Woronieckiego rozpoczął się w 2004 roku. Jego wkład w teologię i pedagogikę pozostaje znaczący, a jego imię nosi ulica w Lublinie.
