Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego (ISSN)
Międzynarodowy znormalizowany numer wydawnictwa ciągłego, znany jako ISSN, to ośmiocyfrowy identyfikator dla wydawnictw ciągłych, zarówno tradycyjnych, jak i elektronicznych. Podobnie jak ISBN dla książek czy ISAN dla materiałów audiowizualnych, ISSN służy do jednoznacznej identyfikacji publikacji. Wydawnictwa, które ukazują się w seriach, mogą posiadać zarówno numer ISSN, jak i ISBN.
Historia i przydzielanie numerów ISSN
Standard ISSN został opracowany przez organizację ISO w 1971 roku jako ISO 3297 i opublikowany w 1975 roku. W Polsce numery ISSN są stosowane od 1977 roku. Odpowiedzialność za przydzielanie numerów wydawcom spoczywa na Narodowym Ośrodku ISSN, który działa w ramach Biblioteki Narodowej. Numery te są przydzielane bezpłatnie po spełnieniu określonych wymogów formalnych, natomiast dostęp do katalogu numerów wymaga wykupienia abonamentu.
Format i struktura numeru ISSN
Aktualnie numer ISSN jest umieszczany na stronie tytułowej wydawnictwa obok kodu kreskowego EAN-13. Struktura numeru EAN-13 pozwala na unikalne oznaczenie każdego nowego wydania gazety lub czasopisma. Składa się on z następujących elementów:
- Cyfry 977 jako stały początek numeru
- Siedem cyfr przypisanych numerowi ISSN danego tytułu
- Dwóch cyfr identyfikujących rok oraz wariant wydania
- Cyfry kontrolnej obliczonej według zasad EAN-13
- Dodatkowego kodu (add-on) dwucyfrowego lub pięciocyfrowego, który oznacza kolejny numer w roku dla czasopisma lub numer tygodnia dla gazety codziennej
ISSN stanowi istotny element w identyfikacji i zarządzaniu wydawnictwami ciągłymi, ułatwiając ich wyszukiwanie oraz katalogowanie.
