Íngrid Betancourt Pulecio
Íngrid Betancourt Pulecio (ur. 25 grudnia 1961 w Bogocie) to kolumbijsko-francuska działaczka polityczna i aktywistka na rzecz praw człowieka. W 2002 roku była kandydatką na prezydenta Kolumbii. Znana jest z walki z korupcją, niesprawiedliwością społeczną oraz handlem narkotykami. Została uprowadzona przez grupę FARC w trakcie kampanii wyborczej i spędziła w niewoli ponad 6 lat, aż do 2 lipca 2008 roku.
Życiorys
Betancourt pochodzi z rodziny o tradycjach politycznych. Jej ojciec był ministrem edukacji, a matka senatorką. W dzieciństwie mieszkała za granicą, głównie we Francji, gdzie jej ojciec pełnił funkcję ambasadora Kolumbii. Po ukończeniu studiów na Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu wróciła do Kolumbii, gdzie rozpoczęła działalność polityczną.
- 1990: Powrót do Kolumbii po rozwodzie.
- 1994: Wybór do kolumbijskiego parlamentu.
- 1998: Założenie własnej partii Oxígeno Verde.
- 2002: Start w wyborach prezydenckich.
Kampania na rzecz uwolnienia
Po uprowadzeniu Betancourt, Francja oraz świat kultury mobilizowały się w celu jej uwolnienia. Liczne osobistości organizowały wydarzenia, aby przypomnieć o jej losie. Betancourt otrzymała również obywatelstwo francuskie po swoim mężu.
Uwolnienie
Betancourt została uwolniona 2 lipca 2008 roku w wyniku operacji przeprowadzonej przez kolumbijski wywiad i wojsko. Akcja, w której uwolniono także innych zakładników, naruszyła międzynarodowe prawo, co spowodowało przeprosiny prezydenta Kolumbii, Álvaro Uribe, w imieniu rządu.
W dniu 10 września 2008 roku Betancourt otrzymała Nagrodę Księcia Asturii za działalność humanitarną, symbolizującą walkę o wolność osób przetrzymywanych w niewoli.
