I Wojna z Powatanami
I Wojna z Powatanami to pierwszy konflikt między Anglikami a federacją Indian Powatanów, który miał miejsce w 1609 roku. Nazwa wojny pochodzi od imienia wodza Powatanów, który dominował w regionie Wirginii, gdzie osiedlili się Anglicy w pierwszych latach XVII wieku.
Początkowo Indianie tolerowali przybyłych osadników, nie zdając sobie sprawy z ich intencji. Jednak z biegiem czasu, gdy Anglicy zaczęli na stałe osiedlać się w Jamestown, ich stosunek do kolonistów uległ zmianie. Warto zauważyć, że Indianie prowadzili z Anglikami intensywny handel, wymieniając żywność na narzędzia i broń palną, co początkowo sprzyjało współpracy.
Jamestown, mimo niewielkiej liczby mieszkańców (ponad 100 osób), rozwijała się pod kierownictwem Johna Smitha. Anglicy rozpoczęli ekspansję, szukając sojuszników wśród plemion indiańskich, które były niezadowolone z władzy Powatanów. Nawiązali korzystne układy handlowe z plemieniem Potomaków, co zwiększyło ich niezależność.
W odpowiedzi na rosnące napięcia, Powatan podjął zdecydowane działania. Jego wojownicy przeprowadzili kilka rajdów na osiedla kolonistów, co doprowadziło do licznych ofiar wśród Anglików. Koloniści, w odwecie, plądrowali indiańskie wioski, kradnąc zapasy żywności i zabijając mieszkańców.
Anglicy zyskali nowych sojuszników, a ich sytuacja uległa zmianie, gdy podstępem porwali córkę wodza, Pocahontas. Po jej odsprzedaniu kolonistom, poczyniono kroki w kierunku negocjacji. Kulminacyjnym momentem było małżeństwo Pocahontas z kolonistą Johnem Rolfe’em, co doprowadziło do zawarcia pokoju, który utrzymał się aż do jej śmierci.
