Hiperwentylacja
Hiperwentylacja to stan charakteryzujący się zwiększoną wentylacją płuc, co prowadzi do zmniejszenia poziomu dwutlenku węgla we krwi (hipokapnia) oraz rozwoju zasadowicy oddechowej. Może być zarówno autonomiczna, jak i kontrolowana, a często jest badana w kontekście padaczki.
Etiologia
Hiperwentylacja może być wywołana przez różne czynniki, w tym:
- wzmożone bodźce nerwowe (np. stres, nerwica, zimno),
- toksyczne lub alergiczne czynniki oddziałujące na układ oddechowy (np. astma, zatrucia),
- zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym,
- hipoksję,
- ciężarność, która prowadzi do fizjologicznej hiperwentylacji.
Mechaniczne wywołanie hiperwentylacji jest również możliwe i może być zamierzone przez osobę dotkniętą tym stanem.
Objawy
Objawy hiperwentylacji różnią się w zależności od jej nasilenia i mogą obejmować:
- odrętwienie i mrowienie,
- tężyczkę normokalcemiczną,
- bóle głowy i klatki piersiowej,
- nerwowość,
- lekkie otępienie,
- omdlenia.
Zastosowanie
Hiperwentylacja jest czasami stosowana w praktykach terapeutycznych, takich jak rebirthing, chociaż niektórzy praktycy zwracają uwagę na jej nieprawidłowe wykorzystanie. Ponadto, pływacy i nurkowie często stosują technikę hiperwentylacji, wykonując kilka głębokich oddechów, co pomaga usunąć dwutlenek węgla z płuc oraz przygotować pęcherzyki płucne do większej pojemności. Długotrwała hiperwentylacja prowadzi do hipokapnii i zasadowicy oddechowej, co może zakłócać równowagę kwasowo-zasadową organizmu.
Hiperwentylacja jest również podstawą techniki oddechowej Wima Hofa, która zdobyła popularność jako metoda poprawy wydolności i zdrowia.
