Henryk IV Wierny (żagański)
Henryk IV Wierny, książę żagański, żył w latach 1291/1292-1342. Był synem księcia głogowskiego Henryka III i Matyldy brunszwickiej. Po śmierci ojca w 1309 roku, Henryk IV oraz jego bracia Konrad, Bolesław, Jan i Przemek, rozpoczęli współrządy nad dziedzictwem.
Okres rządów
- Książę żagański: 1309-1342, współrządy z braćmi.
- Książę poznański: 1312-1314, rządy z Janem i Przemkiem.
- Książę głogowski: 1317-1321, rządy z Przemkiem.
- Książę żagański: 1317-1342, po podziale księstw.
W 1312 roku doszło do podziału ojcowizny, w wyniku którego Henryk IV z Janem i Przemkiem otrzymali dzielnice głogowską, ścinawską i żagańską. Konflikty z Władysławem Łokietkiem oraz innymi książętami skłoniły ich do budowania sojuszy, w tym z margrabiami brandenburskimi poprzez małżeństwo Henryka z Matyldą, córką margrabiego Hermana.
Wydarzenia polityczne
W latach 1312-1317 książęta głogowscy borykali się z nieustannymi konfliktami, które doprowadziły do utraty części terytoriów na rzecz Łokietka. Po śmierci matki w 1321 roku, nastąpił ostateczny podział ojcowizny, gdzie Henryk IV objął księstwo żagańskie.
W 1322, aby uniknąć zależności od cesarza Ludwika IV, Henryk IV oddał swoje księstwo pod opiekę papieża. W 1326 zawarł traktat ze swoimi braćmi, przewidujący dziedziczenie księstw po bezpotomnej śmierci braci. W 1331 po śmierci Przemka, księstwo zostało podzielone pomiędzy Henryka IV i Jana Ścinawskiego, jednak Jan Luksemburski zajął księstwo, co doprowadziło do dalszych komplikacji.
Rodzina i dziedzictwo
Henryk IV ożenił się z Matyldą, z którą miał syna Henryka V Żelaznego oraz trzy córki: Jadwigę, Agnieszkę i Salomeę. Zmarł 22 stycznia 1342 roku w Żaganiu i został pochowany w kościele kanoników regularnych św. Augustyna.
