Henryk III Biały
Henryk III Biały (ur. między 1227 a 1230, zm. 3 grudnia 1266) był księciem wrocławskim z dynastii Piastów, sprawującym władzę od 1248 do 1266 roku.
Genealogia
Był trzecim synem Henryka Pobożnego. Po śmierci ojca w bitwie pod Legnicą, Henryk był małoletni i znajdował się pod opieką matki, Anny.
Współrządy z Bolesławem Rogatką i początek samodzielnych rządów
Po śmierci ojca, Henryk oraz jego bracia formalnie mieli prawo do władzy w Śląsku, jednak realnie rządził Bolesław Rogatka. W 1248 roku doszło do podziału dzielnicy śląskiej na dwa księstwa: Bolesław Rogatka objął południową część z Wrocławiem, a Henryk Biały północną z Legnicą.
Podział dzielnicy śląskiej
- Podział nastąpił między 8 lipca a 4 września 1248 roku.
- Henryk Biały miał władać północną częścią, a Bolesław południową.
Zamiana dzielnic
Ostatecznie Bolesław Rogatka przejął dzielnicę legnicko-głogowską, a Henryk Biały objął dzielnicę wrocławską. Zamiana ta była wynikiem presji politycznej i nieporozumień między braćmi.
Wojna i nowy podział dzielnicy śląskiej (1248–1251)
W wyniku niezadowolenia z podziału, Bolesław Rogatka rozpoczął działania zbrojne przeciw Henrykowi. Konflikt prowadził do poszukiwania nowych sojuszników przez obu książąt. Henryk Biały związał się z margrabią miśnieńskim, a Bolesław z arcybiskupem magdeburskim.
Ugoda między braćmi
W 1250 roku, w obliczu zagrożenia ze strony Przemysła wielkopolskiego, doszło do porozumienia między braćmi, ale napięcia pozostały. W 1251 roku wspólnie najechali na Bolesława Rogatkę.
Nowy podział Śląska
W wyniku interwencji Henryka Białego, Bolesław Rogatka został przywrócony na tron, co doprowadziło do nowego podziału Śląska. Henryk dążył do osłabienia pozycji starszego brata.
Śląsk w orbicie czeskich wpływów (1251–1256)
Henryk Biały nawiązał kontakty z czeskimi władcami, co miało na celu zyskanie wsparcia przeciwko rosnącej koalicji wielkopolskiej. W 1256 roku książęta śląscy starali się o przywrócenie swoich praw do ziem południowej Wielkopolski.
Spór z Kościołem (1257–1261)
Konflikt z Kościołem wynikał z działań Bolesława Rogatki, który uwięził biskupa wrocławskiego, co doprowadziło do ekskomuniki. Henryk Biały podjął mediacje, aby zakończyć spór.
Ostatni rok panowania (1266)
W 1266 roku doszło do buntu rycerstwa przeciwko Henrykowi III, co doprowadziło do jego śmierci w wyniku otrucia. Przed śmiercią zabezpieczył dziedzictwo dla swojego syna.
Następstwo po Henryku III
Henryk III Biały był dwukrotnie żonaty i pozostawił po sobie dzieci. Zmarł 3 grudnia 1266 roku, a jego szczątki spoczęły w klasztorze klarysek we Wrocławiu.