Henryk Bromboszcz
Henryk Bromboszcz (13 stycznia 1906 – 22 maja 1976) był polskim działaczem robotniczym, posłem na Sejm Ustawodawczy oraz członkiem Rady Naczelnej Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS).
Życiorys
Urodził się w Chrzanowie jako syn Czesława. Po ukończeniu szkoły podstawowej pracował jako robotnik i wyuczył się zawodu majstra murarskiego. W 1918 roku przystąpił do młodzieżowej organizacji socjalistycznej „Siła”, a dwa lata później do PPS. W drugiej połowie lat 20. odbył służbę wojskową jako podoficer.
Bromboszcz był aktywnym działaczem, wielokrotnie więzionym za działalność polityczną, w tym w obozie w Berezie Kartuskiej. Brał udział w kampanii wrześniowej, gdzie został ranny i uciekł ze szpitala. Po wojnie, w 1944 roku, dołączył do odnowionej PPS i szybko awansował w strukturach partyjnych.
W sierpniu 1944 roku został wiceprzewodniczącym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie. Jako członek Tymczasowej Rady Naczelnej PPS, pełnił różne funkcje w partii, w tym przewodniczącego Powiatowego Komitetu PPS w Chrzanowie. W styczniu 1948 roku złożył rezygnację z Rady Naczelnej z powodu zastrzeżeń dotyczących zjednoczenia PPS i PPR, jednak później przystąpił do PZPR. W latach 1947–1952 był posłem w Sejmie Ustawodawczym.
Był żonaty z Zofią i miał dwoje dzieci: córkę Stefanię oraz syna Stanisława. Zmarł w Chrzanowie i został pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym.
Ordery i odznaczenia
- Order Krzyża Grunwaldu III klasy (12 czerwca 1946)
Bibliografia
Monasterska Teresa, Henryk Bromboszcz, w: Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, tom I: A–D, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1985.
Kategorie: Członkowie Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego, Członkowie Rady Naczelnej PPS, Działacze PZPR, Posłowie na Sejm Ustawodawczy, Żołnierze Gwardii Ludowej.
