Henry Taube
Henry Taube (30 listopada 1915 – 16 listopada 2005) był amerykańskim chemikiem pochodzenia kanadyjskiego, który zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii w 1983 roku za badania nad mechanizmami reakcji chemicznych związanych z przeniesieniem ładunku elektrycznego, ze szczególnym uwzględnieniem związków koordynacyjnych.
Badania naukowe
Taube koncentrował się na reakcjach redoks, które odgrywają kluczową rolę w wielu procesach biologicznych i przemysłowych, takich jak:
- fotosynteza
- procesy oddychania
- spalanie
- elektrochemia
Jego badania dotyczyły głównie związków koordynacyjnych, w których atom metalu jest otoczony ligandami.
Kariera akademicka
Od 1962 roku Taube był profesorem na Uniwersytecie Stanforda. W 1959 roku został członkiem National Academy of Sciences, a w 1985 roku otrzymał Medal Priestleya. Jego prace przyczyniły się do zrozumienia struktury i stabilności solwatów, w tym hydratów.
Odznaczenia i nagrody
- National Medal of Science (1976, USA)
- Nagroda Nobla (1983)
- Krzyż Wielki Narodowego Orderu Zasługi dla Nauki (1994, Brazylia)
Życie osobiste
Jego syn, Karl Taube, jest mezoamerykanistą, archeologiem i etnohistorykiem.