Helena Rakoczy
Helena Rakoczy (z domu Krzynówek) była polską gimnastyczką, urodzoną 23 grudnia 1921 roku w Krakowie, gdzie również zmarła 2 września 2014 roku. Była mistrzynią świata oraz medalistką olimpijską.
Kariera sportowa
Helena zaczęła swoją karierę w klubie krakowskim Sokół, gdzie trenowała do wybuchu II wojny światowej. W 1937 roku zajęła 3. miejsce w dziesięcioboju na pierwszym zlocie sokołów. Po wojnie, w 1945 roku, wznowiła treningi w reaktywowanym Sokole.
W 1950 roku na mistrzostwach świata w Bazylei zdobyła cztery złote medale, co zaowocowało odznaczeniem Orderem Sztandaru Pracy II klasy. Mimo kontuzji, wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Helsinkach w 1952 roku, gdzie zajęła 7. miejsce w wieloboju indywidualnym oraz 8. miejsce drużynowo. Na mistrzostwach świata w Rzymie w 1954 roku zdobyła brązowe medale w wieloboju i ćwiczeniach na poręczach. Kolejny sukces przyniosły jej igrzyska olimpijskie w Melbourne w 1956 roku, gdzie zdobyła brązowy medal.
Helena Rakoczy sześciokrotnie zdobywała mistrzostwo Polski w wieloboju indywidualnym oraz reprezentowała kluby Korona Kraków i Wawel Kraków.
Osiągnięcia olimpijskie
- 1952 – 7. miejsce w wieloboju indywidualnym
- 1952 – 8. miejsce w wieloboju drużynowym
- 1956 – brązowy medal w ćwiczeniach zespołowych
- 1956 – 8. miejsce w wieloboju indywidualnym
- 1956 – 4. miejsce w wieloboju drużynowym
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery sportowej pracowała jako trener, w tym z kadrą narodową. Przygotowywała drużynę do igrzysk olimpijskich w Rzymie, Tokio w 1964 roku oraz Monachium w 1972 roku. W 2004 roku została wpisana do Międzynarodowej Galerii Sław.
Odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1998)
- Order Sztandaru Pracy II klasy (1950)
Po przeprowadzce na osiedle Bieżanów w 1989 roku, była żoną Władysława Rakoczego, który zmarł w 1999 roku. Helena Rakoczy została pochowana na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
