Halina Maria Wiśniewska
Halina Maria Wiśniewska (22 września 1920 – 8 lutego 2011) była polską architektką-urbanistką oraz instruktorką Związku Harcerstwa Polskiego. Współtworzyła Muzeum Harcerstwa w Warszawie i pełniła wiele ról w harcerstwie, w tym jako harcmistrzyni.
Kariera harcerska
Wiśniewska rozpoczęła swoją działalność w harcerstwie w 1931 roku, przystępując do 10 WŻDH im. ks. J. Sułkowskiego, gdzie złożyła przyrzeczenie harcerskie w grudniu 1932 roku. W czasie II wojny światowej (1939-1944) była drużynową, komendantką Hufca Harcerek Mokotów oraz pracowała w sanitariacie Wojskowej Służby Kobiet AK. Otrzymała stopień harcmistrzyni w 1944 roku.
Po wojnie, w latach 1945-1949, pełniła funkcję komendantki Hufca Harcerek Śródmieście i była członkinią komendy Warszawskiej Chorągwi Harcerek ZHP. Po przerwie w działalności instruktorskiej w 1949 roku, wznowiła ją w 1971 roku. W latach 1972-1976 była komendantką kręgu instruktorskiego „Gromada Włóczęgów” 1 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej „Czarna Jedynka” przy VI LO im. Tadeusza Reytana.
Odznaczenia
Halina Wiśniewska otrzymała wiele odznaczeń za swoją działalność, w tym:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Złoty Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”
- Krzyż „Za Zasługi dla ZHP” z Rozetą-Mieczami
- Medal 10-lecia Polski Ludowej
- Medal 30-lecia Polski Ludowej
- Złota Odznaka Honorowa Towarzystwa Urbanistów Polskich
- Złota Honorowa Odznaka Odbudowy Warszawy
- Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy”
- Medal 400-lecia Stołeczności Warszawy
- Medal „Za zasługi dla Mokotowa”
Podsumowanie
Halina Wiśniewska była znaczącą postacią w polskim harcerstwie i architekturze, łącząc swoje pasje i zaangażowanie w służbie społeczeństwu. Jej działalność pozostawiła trwały ślad w Warszawie oraz w Związku Harcerstwa Polskiego.
