Grover Cleveland

Stephen Grover Cleveland

Stephen Grover Cleveland (1837-1908) był dwudziestym drugim i dwudziestym czwartym prezydentem USA, reprezentującym konserwatywne skrzydło Partii Demokratycznej. Jest jedynym prezydentem, który powrócił do Białego Domu po czteroletniej przerwie oraz jednym z trzech, którzy wygrali trzy razy w głosowaniu powszechnym.

Młodość i edukacja

Cleveland urodził się w Caldwell jako syn pastora. Po śmierci ojca w wieku 16 lat przejął odpowiedzialność za rodzinę. Pracował w sklepie oraz w firmie prawniczej, a w 1859 roku uzyskał prawo do wykonywania zawodu prawnika.

Kariera polityczna

Przystąpił do Partii Demokratycznej, pracując jako wolontariusz.
W latach 1863-1865 był zastępcą prokuratora okręgowego.
W 1882 roku został gubernatorem Nowego Jorku, gdzie zasłynął jako reformator.
W 1884 roku zdobył nominację na prezydenta, wygrywając wybory.

Pierwsza kadencja (1885-1889)

Cleveland miał trudne relacje z Kongresem, często stosując prawo weta. Utrzymywał pozycję USA na Hawajach oraz zainicjował reformy w administracji państwowej. W 1888 roku ubiegał się o reelekcję, jednak przegrał z Benjaminem Harrisonem mimo wygranej w głosowaniu powszechnym.

Lata 1889-1893

Po przegranej, Cleveland wycofał się z polityki, wracając do praktyki prawniczej. W 1892 roku ponownie zdobył nominację prezydencką i wygrał wybory.

Druga kadencja (1893-1897)

Na początku drugiej kadencji USA zmagało się z kryzysem gospodarczym. Cleveland anulował ustawę Shermana o zakupie srebra oraz próbował obniżyć taryfy celne. W odpowiedzi na strajki robotnicze, wysłał wojska federalne, co spotkało się z krytyką. W polityce zagranicznej stawiał czoła rosnącym wpływom Wielkiej Brytanii w Ameryce Łacińskiej. Zainicjował mediację w sporze między Wenezuelą a Wielką Brytanią oraz wycofał układ o aneksji Hawajów.