Muzeum Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie
Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie to skansen założony w 1975 roku, położony w Parku Śląskim. Jego powstanie było wynikiem idei z lat 30. XX wieku, jednak realizacja nastąpiła dopiero w latach 60. XX wieku.
Historia
Pomysł utworzenia muzeum etnograficznego zrodził się w 1938 roku, lecz wojna wstrzymała jego realizację. W 1952 roku, na Walnym Zjeździe Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego w Katowicach, zaproponowano stworzenie skansenu w WPKiW. Ostateczny projekt został zatwierdzony w 1964 roku, a otwarcie miało miejsce w maju 1975 roku. W 2022 roku nowym p.o. dyrektora została Paulina Cius-Górska.
Zabytki
Skansen zajmuje obszar około 35,6 ha i gromadzi 78 zabytkowych obiektów architektury wiejskiej oraz małomiasteczkowej. Zbiory pochodzą z pięciu podregionów Górnego Śląska oraz regionu Zagłębia Dąbrowskiego. Kluczowym obiektem jest XVIII-wieczny kościół pw. św. Józefa Robotnika z Nieboczów.
- Beskid Śląski
- Podregion podgórski
- Pszczyńsko-rybnicki
- Przemysłowy
- Lubliniecki
Większość zabytków pochodzi z połowy XIX wieku, a park znajduje się na szlaku architektury drewnianej woj. śląskiego.
Działalność naukowa
Od 2013 roku muzeum publikuje „Rocznik Muzeum Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie”.
Galeria
Górnośląski Park Etnograficzny dysponuje bogatą galerią obiektów, w tym chałupami, spichlerzami oraz innymi budynkami, które prezentują tradycyjne budownictwo regionu.
