Gorm Stary
Gorm Stary (duń. Gorm den Gamle) był tradycyjnie uważany za pierwszego króla Danii, żyjącego w I połowie X wieku. Dokładne daty jego panowania są niepewne, a źródła wskazują na okres od około 875 do 958 roku. Współczesne badania kwestionują jego status jako pierwszego króla Danii, sugerując, że mógł być królem Jutlandii lub że linię królów Danii należy rozpocząć od jego ojca, Kanuta I.
Panowanie i dziedzictwo
Niewiele wiadomo o rządach Gorma. Kronikarz Saxo Gramatyk przedstawia go jako wrogiego chrześcijaństwu, podczas gdy inne źródła sugerują, że był pragmatykiem, tolerującym misjonarzy chrześcijańskich, mimo że sam czcił dawnych bogów. Gorm prowadził wojny ze Szwedami i atakował Saksonię.
Jego przydomek „Stary” odnosi się do historycznego kontekstu, a nie do jego wieku, gdyż zmarł najprawdopodobniej w wieku około 50 lat. Istnieją teorie, że mógł urodzić się w Anglii, stąd nazywany bywa także Gormem Angielskim. Jego imię występuje na tzw. mniejszym kamieniu z Jelling, gdzie po raz pierwszy w historii zachowanej pojawia się nazwa „Dania”.
Rodzina
- Ojciec: Kanut I
- Żona: Tyra Danebod
- Syn: Harald Sinozęby, następca tronu
Podsumowanie
Gorm Stary pozostaje postacią niejednoznaczną w historii Danii, a jego życie i panowanie są otoczone wieloma niewiadomymi. Pomimo to, jego dziedzictwo przetrwało w historii jako fundament dla przyszłych królów Danii.
