Giovanni Boccaccio

„`html

Giovanni Boccaccio

Giovanni Boccaccio, włoski pisarz urodzony w 1313 roku w Certaldo, zmarł 21 grudnia 1375 tamże. Jest najbardziej znany z dzieła Dekameron, które uznawane jest za fundament nowożytnej nowelistyki.

Życiorys

Boccaccio był nieślubnym dzieckiem toskańskiego kupca. Dzieciństwo spędził we Florencji, a w wieku 15 lat przeniósł się do Neapolu, gdzie studiował prawo i handel, chociaż niechętnie. W tym okresie zafascynował się literaturą i antykiem, szczególnie twórczością Tacyta i Liwiusza. W wieku 23 lat zakochał się w Marii d’Aquino, nieślubnej córce króla, która stała się jego muzą. Po powrocie do Florencji w 1340 roku, zajął się literaturą, rezygnując z życia politycznego pomimo wcześniejszych zaszczytów.

Boccaccio był umiarkowanym antyklerykałem, krytykując księży za ich hipokryzję, ale nie odrzucając chrześcijaństwa. Poświęcił życie literaturze, pozostawiając bogaty dorobek, w tym poematy epickie i powieści miłosne.

Pisma

Datowanie dzieł Boccaccia jest trudne ze względu na jego ciągłe poprawki i redakcje. Jego prace obejmują:

W volgare

Łowy Diany (przed 1334)
Opowieść o nimfach z Fiesole (1344-1346)
Filostrato
Filocolo (do 1366)
Tezeida o zaślubinach Emilii (1339-1340)
Komedia o florenckich nimfach
Miłosne widzenie
Fiammetta (1343-1344)
Dekameron (1350–1353)
Żywot Dantego (1351–1355)
Corbaccio (ok. 1365)

Po łacinie

Sielanki (do 1367)
O przypadkach sławnych mężów (główne fragmenty 1355–1360)
O sławnych niewiastach (1361, poprawiane do 1375)
O nazwach gór, lasów, źródeł…
Genealogia bogów (od 1350)

Bibliografia

K. Żaboklicki, Historia literatury włoskiej, PWN, Warszawa 2008.
P. Salwa (red.), Historia literatury włoskiej, Semper, Warszawa 2006.

Linki zewnętrzne

„`

Najnowsze aktualności:

Giovanni Boccaccio