Franciszek Chocieszyński
Franciszek Chocieszyński (1848-1899) był polskim księgarzem, drukarzem i wydawcą, urodzonym w Grodzisku Wielkopolskim. Jego działalność miała istotny wpływ na rozwój kultury literackiej w Wielkopolsce.
Życiorys
Chocieszyński był synem Antoniego i Weroniki z Głowiczów. Edukację rozpoczął w gimnazjum w Grodzisku, a następnie kontynuował ją w Poznaniu. Po odbyciu praktyki w księgarni E. Bote i G. Bock w Poznaniu oraz w drukarni A. Schmaedicke, zyskał doświadczenie w branży. W 1871 roku brał udział w wojnie prusko-francuskiej.
Po powrocie do Poznania współzałożył drukarnię z Karolem Handtke. Początkowo zakład mieścił się na ulicy Podgórnej, a po odejściu wspólnika przeniósł się na ulicę Wodną. Chocieszyński poszerzył działalność o sprzedaż własnych wydawnictw, koncentrując się na tanich książkach, które trafiały do bibliotek Towarzystwa Czytelni Ludowych.
Od 1882 roku wydawał pismo „Wielkopolanin”, które szybko zyskało popularność. Redaktorem naczelnym był Stanisław Wegner. Wydawano również inne tytuły, takie jak „Nowiny Literackie”, „Pasieka” oraz cykl „Tygodnik Powieści”. Po śmierci Chocieszyńskiego w 1899 roku, Wegner przejął firmę i prowadził ją przez kolejne dwadzieścia lat.
Życie prywatne
W 1878 roku ożenił się z Pelagią z Laurentowskich, z którą miał czworo dzieci: dwie córki i dwóch synów. Zmarł 9 lutego 1899 roku i został pochowany w Poznaniu na cmentarzu przy ul. Bluszczowej.
Bibliografia
- Jan Jachowski, Franciszek Chocieszyński, w: Wielkopolski słownik biograficzny, Warszawa-Poznań 1981, PWN.
