Franciszek Chełmiński
Franciszek Chełmiński (1862-1932) był polskim architektem, który znacząco wpłynął na architekturę Łodzi.
Życiorys
Chełmiński urodził się w Augustowie jako syn urzędnika powiatowego. W młodości uczęszczał do warszawskiej szkoły realnej, a po rocznej służbie wojskowej rozpoczął studia w Instytucie Inżynierów Cywilnych w Petersburgu, które ukończył w 1888 roku uzyskując tytuł inżyniera cywilnego.
W 1890 roku pracował przy osuszaniu bagien na Polesiu, a od 1892 do 1911 roku pełnił funkcję architekta miejskiego w Łodzi. W 1911 roku został zwolniony z powodu zaniedbań w zarządzaniu infrastrukturą miejską. W Łodzi nadzorował wiele budów, a jego własna kamienica znajdowała się przy ulicy Dzielnej 37. Jego działalność po I wojnie światowej nie jest dokładnie udokumentowana, jednak w 1925 roku w prasie ukazał się nekrolog jego syna.
Projekty
Chełmiński był odpowiedzialny za projektowanie wielu znaczących budynków, w tym:
- 1894 – Pałac Scheiblerów (przebudowa)
- 1895 – Pałac Oskara Kona
- 1895-1896 – Pałac Augusta Haertiga
- 1895-1896 – Cerkiew św. Aleksego
- 1896 – Beczki Grohmana
- 1900-1901 – Szpital im. Józefa Babińskiego
- 1901-1903 – IV Liceum Ogólnokształcące im. Emilii Sczanieckiej
- 1910 – Pałac Gustawa Adolfa Kindermanna
W 1895 roku był także autorem projektu herbu Łodzi, który nie został jednak zatwierdzony przez władze państwowe.
Podsumowanie
Franciszek Chełmiński pozostawił po sobie ślad w architekturze Łodzi, projektując wiele istotnych budynków i pełniąc kluczowe funkcje w miejskim zarządzaniu budownictwem.
