Dzisiaj jest 16 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł

Efuzja (fizyka)

Efuzja gazów

Efuzja, pochodząca z łacińskiego słowa efussio, oznacza wypływ gazu lub cieczy przez mały otwór lub porowatą barierę. Jej formalny opis zależy od ciśnienia gazu.

Efuzja przy niskim ciśnieniu

W przypadku niewielkiej różnicy ciśnień i małej średnicy otworu, wypływ gazu zachodzi swobodnie. Szybkość efuzji w takich warunkach jest determinowana przez ruch cząsteczek gazu. W sytuacji, gdy z jednej strony przegrody znajduje się gaz, a z drugiej próżnia, masę cząsteczek przepływających przez otwór o powierzchni (S) można określić za pomocą wzoru:

mu = {frac 1 4} rho overline{c} S = p S sqrtfrac {M}{2 pi R T} = S sqrtfrac {p rho} {2pi}.

Dzięki temu wzorowi można zrozumieć prawo Grahama, które podaje stosunek wydatków molowych:

  • n = frac m M
  • R = frac {p} {sqrt {2 pi MRT}}
  • frac {R_1} {R_2} = sqrtfrac {M_2} {M_1}

Gdzie:

  • mu – wydatek masowy jednostki powierzchni,
  • rho – gęstość gazu,
  • overline{c} – średnia prędkość cząsteczek,
  • p – ciśnienie,
  • M – masa cząsteczkowa gazu,
  • R – uniwersalna stała gazowa,
  • T – temperatura,
  • S – pole powierzchni otworu,
  • R_i – liczba moli substancji i.

Efuzja przy wysokim ciśnieniu

W warunkach dużego ciśnienia, gdy droga swobodna cząsteczek jest mniejsza od średnicy otworów, wydajność objętościowa jest odwrotnie proporcjonalna do pierwiastka kwadratowego z gęstości gazów. To zależność również opisana przez prawo Grahama, które przy równaniach gazów doskonałych prowadzi do podobnych wyników jak w przypadku niskiego ciśnienia.

Zastosowania efuzji

Efuzja ma szerokie zastosowanie, w tym:

  • Pomiar bardzo małych i dużych ciśnień,
  • Określanie gęstości gazów,
  • Separacja gazów,
  • Wzbogacanie uranu przez efuzję fluorku uranu.