Lange 21 cm Kanone w czasie I wojny światowej
Lange 21 cm Kanone, znane również jako „działo paryskie” (niem. Paris-Geschütz), to długolufowe działo kolejowe kal. 210 mm, które Niemcy wykorzystywali do ostrzeliwania Paryża od marca do sierpnia 1918 roku. Było to najpotężniejsze działo I wojny światowej, choć nie odnosiło znaczących sukcesów militarnych.
Charakterystyka
Działo ważyło 256 ton i było zamontowane na specjalnym wagonie kolejowym. Jego lufa miała długość 28 metrów, z dodatkowym sześciometrowym przedłużeniem, a także mechanizm prostujący. Zastosowany proch bezdymny pozwalał na osiąganie prędkości pocisku wynoszącej 1600 m/s, co czyniło go jednym z najszybszych na swoim etapie rozwoju. Po 65 strzałach lufę trzeba było wymieniać z powodu zużycia.
Ostrzał Paryża
Paryż był ostrzeliwany z odległości prawie 130 kilometrów. Wystrzelono od 320 do 367 pocisków, z czego około 180 trafiło w miasto, powodując 250 ofiar śmiertelnych i 620 rannych. Najtragiczniejszy strzał miał miejsce 29 marca 1918 roku, kiedy to pocisk trafił w kościół św. Gerwazego i Protazego, zabijając 88 osób.
Psychologiczny wpływ i koniec działa
Działo paryskie miało przede wszystkim znaczenie psychologiczne, mając na celu zastraszenie mieszkańców Paryża. Francuzi szybko zidentyfikowali miejsce ostrzału, jednak przed ich reakcją działo zostało wycofane do Niemiec i zniszczone pod koniec wojny.
Podsumowanie
- Działo paryskie: Lange 21 cm Kanone, kal. 210 mm.
- Ostrzał Paryża: marzec-sierpień 1918.
- Waga: 256 ton; długość lufy: 28 metrów.
- Wystrzelono 320-367 pocisków; 180 trafiło w miasto.
- Ofiary: 250 zabitych, 620 rannych.
Pomimo swojej potęgi, Lange 21 cm Kanone nie zdołało znacząco wpłynąć na wynik wojny, pozostając jednak interesującym przykładem technologii wojskowej tamtych czasów.
